Yükseklerde oturunca başı döner her insanın.

Hele gücünü oturduğu yerden alıyorsa çok tehlikelidir.

Dikkatli olmak, oturduğu dalın hakkını vermek için çabalamak gerek.

Ağzından çıkanlar önemlidir.

Yukarıdan baktığın için olsa gerek, aşağıdakileri küçük görünebilir.

Ölene dek orada oturacağı geçer aklından.

Kendisini güvende hissedebilir ancak, hayat bu hiç belli olmaz, devran değişmiş ve bir zaman sonra yere düşmüş.

Hayat bu, neler olur bilinmez.

***

Maymunun biri ormanda ağacın dallarına oturmuş muz yiyormuş. Yediği muz kabuklarını da geçen hayvanların üzerine atıyormuş. O sırada muzu yemiş ve oradan geçen filin kafasına atmış.

Fil: Ne yapıyorsun maymun?

Maymun: Muz yiyorum, güçleniyorum, aslanın canına okuyacağım" demiş, fil gitmiş.

Ağacın altından biraz sonra bufalo geçiyormuş. Onunda kafasına muz kabuğu atmış.

Bufalo: - Napıyosun  maymun, niye kafama atıyorsun?"

Maymun: - Muz yiyorum, güçleniyorum, aslanın canına okuyacağım." demiş, bufalo da gitmiş.

Ağacın altından bu seferde kaplan geçiyormuş, kaplanın kafasına muz kabuğu gelmiş.

Kaplan:- Napıyosun maymun, niye kafama muz kabuğu atıyorsun?

Maymun: - Muz yiyorum, güçleniyorum, aslanın canına okuyacağım, demiş.

Kaplan aslanın yanına gitmiş.

Aslana: - Kral senin hakkında maymun ileri geri konuşuyor, canına okuyacağım filan, diyor.

Aslan duyar duymaz sinirlenmiş. Maymunun yanına gitmiş. Maymuna:

-         Napıyosun lan Maymun?

Maymun – Hiiiççç. Muz yiyorum, güçleniyorum, aptal aptal konuşuyorum, demiş.

***

İlahi maymun…

Sen maymunsun...

Maymun olarak yaşayacaksın.

Hem Aslanlık sana mı kaldı...