Aziz ve asil dostlarım;Hayat hep geçmişteki yaşanmışlarla doludur.

Bu yaşanmışlardan ders çıkararak kendini,ailesini,ve çevresindekileri bu konuda uyarmalı ve bu uğurda mücadele etmelidir

Bu önemli husus sadece insanlık aleminde değil, hayvan aleminde de vardır.

Dişi kurt düşmanlarından özenlegizlediği yuvasında, minik yavrusuna ilgiyle bakıyor, onu sütüyle besliyordu. Kırkıncı günün sonunda artık ona hayatı ve yavaş yavaş avlama hususunda bilgiler veriyor,ufak ufak da et tattırmaya başlıyor.

***

Yavru kurt biraz daha büyüyor yaz gelince dişi kurt yavrusuna hayat tecrübelerini aktarmak amacıyla onu bir kır gezisine götürmeye karar verdi.

***

Korkak ve ürkek adımlarla dışarı çıkan yavru kurt yuvadan ilk defa ayrıldığı için heyecanlıydı. Fakat bu çekingen ve ürkek halleri uzun sürmedi. Yeni ortamına kısa bir sürede ayak uydurdu. Kah hopladı, kah zıpladı, kah koştu, kah yuvarlandı kırlarda. Güzel havanın ve tabiatın tadını çıkarttı.

***

Yürüyüş esnasında annesi; “Şu çiçektir, şu kuştur, şu da böcektir vs.” diye ona bazı açıklamalar yapıyor, onu hayattaki  tehlikelere karşı uyarıyordu. Yavru kurt ise yeni bir şeyler öğrenmenin heyecanı ve mutluluğu içerisinde, ilgiyle annesini dinliyordu.

***

Kısa bir gezintiden sonra anne dişi kurt yönünü kayalıklara doğru çevirdi. Ona hem engebeli kayalıklarda yürümeyi hem de düşmanlarına karşı nasıl gizlenmesi gerektiğini  öğretiyordu

***

Anne ve yavrusu birlikte bir kayanın arkasına saklandılar. Ovaya doğru bakarlarken yavru kurtla annesi arasında şöyle bir konuşma geçti:

***

– Anneciğim, şu ovada sürü halinde gezen hayvanlar kim?

***

– Yavrucuğum, onlar koyunlardır. Onlar çok munis ve zararsız hayvanlardır. Onlardan korkmana, çekinmene gerek yok.

Onlar bizim besinlerimizi teşkil ederler. Biz onların etlerini yiyerek besleniriz?

***

– Peki, yanlarında duran eli sopalı adam kim?

– Yavrum o da koyunlara bakan ve onları koruyan çobandır. Onun elinde sopası olduğu için ona biraz dikkat etmelisin. O, sürünün öteki ucundan yanımıza gelinceye kadar biz kurtlar avımızı çoktan avlamış oluruz. Onun için ondan çok fazla da çekinmene gerek yoktur.

-Peki çobanın yanında duran ve “BİZE BENZEYEN HAYVAN KİM?

Kardeşlerim işte burası çok önem arz eder!

O bize benzemesine benzer de, ona çok dikkat etmelisin!

“O ÇOBANIN KÖPRĞİDİR.’

O bize benziyor,lakin!

“Bizim en büyük düşmanımız odur. Sakın ona aldanmayasın. O bize benzer, bizim gibi görünür ama fırsatını bulduğunda bize acımaz ve dişlerini boğazımıza geçirir, bizi öldürür

Buna çok dikkat etmelisin yavrum der.

Bu Kısadan da anlaşıldığı üzere, geçmişte ve günümüzde yaşanılan hayat içerisinde hep bize benzeyenlerin zararı bizlere dokunmuştur.

Öyle insanlar, öyle münafıklar vardır ki; Onlar hep bizim gibi göründüler, bizim gibi giyindiğiler, bizim gibi davrandılar hep onları dost sandık, aslında bize benzediği için görünüşte aldandık.

Dost ve güvenilir olduklarını zannettik.Oysa ki onlar toplumun yüz karalarıdır. Her türlü Ajan ve provokatör karakterli oldukları için, bizim düşmanlarımızdı.

Dinimizi,ahlakımızı,kültürümüzü, yaşantımızı bizden çaldılar, bizi kendilerine benzetmeyi başardılar.

Onlar,münafık,hilekâr dolanmaz ve hain kişilerdir.

Bu bizden olmayan ve bizdenmiş gibi görünerek aramıza sızdıklar

Gençliği ve toplumumuzu dinden imandan uzaklaştırıcı sözler,fiil ve eylemler içinde bulunarak, sözde saç,sakal, sarık giyerek din adına dinden olmayan fetvalar verenler hiç bir bilgiye sahip değilken, kendilerine göre, demagojiler takım ve siyasi fikirlere göre değerlendirerek, dini din adamlarini töhmet altında bırakarak gençliği dinden soğutma çalışmaları yaptılar.

Gerçekte örnek alınması gereken kişiler değil Resulullah

Kardeşlerim: Resulullah!“Bir Müslüman bir delikten iki defa sokulmaz diye buyurdular.

Müslüman uyanık olmalı,bunlara karşı çocuklarımızı ve gençlerimizi uyarmalıyız.Onların şerlerinden  korumalıyız.

- Biz ne çektiysek bize benzeyip te bizden olmayanlardan çektik...