Akıllı kimse hayrı ve şerri bilen kimse değildir. Akıllı kimse, hayrı görünce ona uyan, şerri görüncede ondan kaçan kimsedir..

(Bişri Hâfi)

Öyle bir açmaza düştü ki vatan

Uyku belli değil, düş belli değil

Çöktü üstümüze bir kara duman

Işık belli değil, loş belli değil

(Ümit Yaşar)

Bakmayın siz, yangında bugün sadece 79 can kaybettiğimize.

Zira biz kahir ekseriyetle;

- Kurallara uymayız.

- Denetimi sevmeyiz.

- Tedbir almayız

- Plan, program, proje hoşumuza gitmez…

Her bir meseleyi kestirmeden bitirmeye; hatır, gönül, rüşvet ve torpil ile "...mış" gibi göstermeye bayılırız.

Acil durum ve felaketler karşısında, elimiz ayağımıza dolaşsa da;

- İlk yardımı gereksiz

- Acil müdahale tedbirlerini fuzuli

- Tehlike yönetimini fantezi,

- İş güvenliğini hayali kabul ederiz…

Şahsım da dahil olmak üzere; hiçbirimizin ev ve iş yerlerimizde; deprem, sel, yangın, baskın gibi hallerde; Dünyanın kabul ettiği hiç bir tedbir, mücadele ve önleme donanım ve yeteneğimiz yoktur.

Ne bunun için para harcarız, ne de eğitimini alır, bilgilenir, öğrenir ve öğretiriz...

Bizde her şey kağıt üstündedir.

- İtfaiyenin yaptığı göstermelik denetim, çay yemek ikramıyla savuşturulur.

- İş güvenlik uzmanları lobide parasını alır gider.

- Müfettişler suit odalarda misafir edilirler...

Tabi raporlar da, hep olumlu ve "Mevzuata uygun" tastiklenmiş olarak adrese teslim edilir…

Sonra da; aptalca, ahmakça ve salakça hatalarımızın bedelini; büyüklerine güvenmekten başka günahı! olmayan yavrular, canlarıyla öderler...

Enkazdan geriye de hüzünlü hikayeler ve asırlık acılar kalır...

Hemen şimdi her yerde; yalandan, hummalı bir teyakkuz hali başlamıştır bile..

-Yangın kovaları gözden geçirilir.

-Yangın tüplerinin, göz önüne konulan bir kaç tanesi doldurtulur.

-Alarm tertibatı elden geçirilmiş gibi yapılır...

Sonra!...

Her şeyi unutur ve ahmaklığımıza kaldığımız yerden devam ederiz.

79 ölüm bize 79 gram bile ders vermez…

Verse, 55.000 can kaybettiğimiz Maraş depremi verirdi...

Dogru birtane olur.

Demekki doğruları hayatımıza yansıtma becerimiz noksan.

Ya görevlerimize Saygımız yok

Ya İnsanlarımıza değer vermiyoruz

Ya da Boş ver buda geçer boş düşüncere alıştırıldık.

.Ya da tabiri caizse yalakalıgımızın önüne geçemiyoruz bir eksiğimiz var ama ney.

Rahmetlik kemal Sunalın bir filiminde şöyle bir sözü var.

SUÇ KİMDE HAKİM BEY.

İNSANI YAŞAT'Kİ  DEVLET YAŞASIN.

(Derleme)

HAYIRLI CUMALAR