Ordu’yu geziyoruz.

Görüyoruz.

İçimiz sızlıyor.

Pırıl pırıl gençler.

Hepsi okumuş çocuklar.

Kimi çay ocaklarında ÇAY taşıyıp para kazanıyorlar. Kimi kuryelik yapıyorlar. Kimi tezgahtarlık yapıyor.

Hepsi de gelecekten umutlu değiller.

Üniversite okuyan çocukların Ordu’da ne kadar ziyan olduğunu görüyoruz ve üzülüyoruz. İlim ve bilim okuması gereken gençler Ordu sokaklarında heba oluyor.

Yarınlara karşı hiçbir umutları olmayan gençler ailelerine yük olmamak için günü kurtarmanın peşindeler. Bu çileleri ne zaman bitecek belli değil.

Kozmopolit bir şehirde şaşkın ördekler gibi dolaşan gençlerimiz ne zaman yaptıkları tahsilin karşılığını görecekler bilmiyoruz.

Üzülüyoruz. Acıyoruz.

Ancak yapılacak bir şey olmadığını da düşünüyoruz.

Allah gençlerimizin yardımcısı olsun…