Şu çeneni bir tut be kardeşim.

Bir kendine bak,

Bir de nerede, hangi çatı altındasın anlamaya çalış.

O nasıl üslup öyle?

O nasıl hitap şekli?

Neden bu kadar tahammülsüzsünüz?

Eleştirilmeye gelmiyorsunuz.

Kürsüye çıktığınızda, aklınızdan çok duygularınızla konuşuyor,

Yapacaklarınızı, projelerinizi anlatmak yerine,

Döverek, aşağılayarak, karalayarak seçmene mesaj verme yolunu seçiyorsunuz.

Ağır hakaretler,

Kişilik haklarını zedeleyecek cümleler,

Öfke, nefret söylemleri…

***

Üslup sert,

Nezaket kan kaybediyor,

İnsaniyet öldü Allah rahmet eylesin.

Seviye gittikçe düşüyor.

Vatandaş izliyor olan biteni.

Gözleriyle görüp, kulaklarıyla duyuyor.

Sonra şikâyet ediyoruz.

Kamplaşmadan, kutuplaşmadan bahsediyoruz.

Ne bekliyorsunuz?

Topluma kötü örnek oluyorsunuz maalesef.

***

Üslup önemli bir sorun olmadan gereken yapılmalıdır.

Saldırgan, öfkeli, komik, şiddet dolu bir ifade terk edilmeli,

Ağzımızdan çıkanlara daha dikkat etmek,

Daha kucaklayıcı, birleştirici, saygılı cümleler duymak istiyoruz.

“Her istediğini söyleyen, istemediğini işitir...”

Yeter kardeşim,

Bir kendine bak,

Bir de nerede, hangi çatı altındasın anlamaya çalış.

Vatandaşı daha fazla germeyin artık…