Değerli dostlarım!

Bugünkü sohbetimize bir atasözü ile başlamak istiyorum.

“Alma mazlumun ahını,çıkar aheste,aheste,

kimseye eziyet edip ahını alma, sonra yaptığın kötülüklerin cezasını ömür boyu çekersin

Mazlumun yaptığı her türlü duası ve bedduası kabul olur mu?

Peygamber Efendimiz (sav), 'Mazlumun bedduası ile Allah arasında hiçbir engel yoktur' buyurdu. Bu yüzden hiç kimseye zulmetmemeli, beddua ve ah almamak için tüm çabamızı sarf etmeliyiz

Peygamber Efendimiz aleyhisselam “Kim birinin kalbini kırıp, onu ağlatırsa; o kişinin bedduasından sakınsın. Çünkü gözyaşı yere düşmeden ne dilerse olur.” buyurmuştur. Kalp kırmak, senelerce ibadet ve zikir sevabının hepsini alıp götürür

Bizim duaya ihtiyacımız vardır,

Bedduaya değil, işte bu yüzden hiç kimseye zulmetmemelisiniz ve  beddua ve ah almamak için tüm çabamızı sarf etmeliyiz.

Zalimin zulmü varsa,mazlumun da Allah’ı vardır derler, onun sahibi de Allah’tır.

Mazlumun ahı,indirir Şah-ı derler

Bir Güne Bir Hikâye

13-14 Yaşlarındaki bir delikanlı,

sokakta  bir cüzdan  bulur ve hemen,

Karakola götürür, içine dahi bakmadan verir.

Karakoldaki Komiser cüzdanın içini açar ki, cüzdan şehrin en zenginlerinden birine aittir.

Hemen adamı arar, cüzdanı alması için çağırır.Adam cüzdanı almak için gelir, ama içeriye öyle hiddetle girer ki, çocuğa bağırır.

- Bütün  parayı  bu almış...

Paranın  hepsi  bu değil, soyup soğana çevirin, şunun üzerinde ne varsa alın..

Çocuk  der  ki :

- Amca, ben hiç birşey  almadım,

cüzdanı olduğu gibi  getirdim.

Adam çocuğun üzerini silkeler,

cebinden bir lira çıkar, bir lirayı alır üzerinden.

Çocuk der ki:

 - Amca o benim dört günlük simit param,

alma paramı.

Adam  çocuğu dinlemez.

Komiser adama der.

- Tamam ikinizde gidin.

Olayı  araştıracağız.

Sizi tekrar ararız.

İkiside oradan ayrılırlar.

Çocuk ağlayarak çıkar karakoldan.

Okula gider bir azarda, okul müdürden işitir,

geç  kaldığı için . Okul bitince döner .

Dönerken vakit ikindidir. Bir cenaze görür.

Cenazede komiser çocuğu  görünce,

- Buraya doğru  gel der.

Çocuk Komisere yaklaşır.

- Bu cenaze kimin biliyor  musun ?

- Kimin. der çocuk .

- Sabah bir liranı alan adam varya,

cüzdanını bulduğun adam, onun cenazesi.

Çocuk  şaşırır, ama adamın neden öldüğünü anlamaz. Tam oradan uzaklaşırken iki  kişinin konuşması gelir, kulağına.

Biri aynen  Arkadaşına der:  

- Bu kadar zenginlik, bu kadar varlık koskoca dünyada bozulmazda, insan, bir liralık kahveyi içerken mi boğulup  ölür ?

Çocuk cebinden alınan bir lirayı hatırlar.

Yoluna devam eder. Yürürken mırıldanır;

-Hak sillesinin sedası yoktur.

Bir vurdu mu devası yoktur.

Mazlumun, zalimden öcünü aldığı gün, şüphesiz zalimin zulmettiği günden daha çetin olacaktır.

Zulm ile âbâd olanın ahiri berbad olur.