Dostlar! Hani bir şarkı sözü vardı,

“Seni yakacaklar benim yerime diye, ancak hiç kimse kimsenin yerine yanmıyor.

Herkes ektiğini biçiyor, yaptığını çekiyor.

Nerede görülmüştür, hasetci ve düzenbazın işi rastgelsin..

Asla gelemez,gelmesinde.

Sevgi Allah içindir. Yine bir şarkı sözüdür,”Severse insan candan sevmeli,diye.

Sevgi ve muhabbet insana has bir şeydir, seven sevilir, olmazsa terk edilir.

İşte bu yüzdendir ki, bendeki yerini sendeki yerin belirler.

Bir insanı çok seversin çok değer verirsin, baş taci yaparsın, ama o sevildiğini bilmez, tabir caizse!

gelir evin ortasındaki halının üzerine pisler.

Kişi hal ve tavırları sayesinde başkalarının yanındaki değerini kendi bitirir ve küçültür.

Bir kişide yalan,talan ,hokkabazlık ve saygısızlık varsa o kişiye karşı mutlaka istemeyerekte olsa bir kırgınlık ve nefret duygusu mutlaka oluşuyor.

Bütün kin ve nefretini o kişinin yüzüne karşı kusman gerekiyor, ancak yapamıyorsun.

Birde öyle böyle değil,bu kişi senin en yakın akraba olursa!

Kimse aptal veya ne de geri zekalı değildir.

Her zaman olduğu gibi alaycı bir eda ve gülüş, kabullenmek mümkün değil.

Elbetteki bu durum benim içimi ve yüreğimi kan atıyor.

Acaba neden, neyimi çekemezsin, neyimi kıskanırsın, evin ayrı yolun desem oda ayrıdır.

Benim gönlüm zaten yaralı,bu yaraya  tuz  ve  biber   biber ekmemeliydin.

Yıllardırın  birikimi, içimizdeki olanlar bir volkan gibi patlamak üzere..

Ya sabır, “illallah’e maassabirin’ “Allah sabredenlerle beraberdir.

Kanı kanda yumazlar,bilakis kani suyla yıkarlar,bu atasözü bizim için mi  söylemiş sanki.

Aslına bakarsanız değer kişilere göre değişkenlik arzeder,

Herkese göre bir duygusu ve bir ölçüsünün vardır.Sevmenin,değer vermenin,acının,özlemin.

Sevincin,nefretin...İnsan duygular yumağı,ölçu bilmiyorsanız eğer hepsi bir  maraza dönüşebilir ve siz bunun farkında bile olmazsınız...

Değer vermek ve değer görmek yaşam döngüsünün olmazsa olmazıdır.İnsan aynı ölçüde herkese değer veremez, vermemelidir, En iyisi ve en güzeli değer gördüklerine değer vermelidir.

Değer verdiğiniz insandan aynı ölçüde size  değer vermesini de beklemeyiniz.Bu kesinlikle aynı ölçüde olmaz.

En çok kime değer veriyorsanız,bilin ki en büyük nankörlük ondan gelir. Nankörlük gördüğünüzde onu suçlayamazsınız. Atalarımız bu konuya şöyle bir açıklık getirmiş.

,,Bir insana hak ettiğinden fazla değer vermeyin’’

Değer görüyorsanız değer değer vermelisiniz.

Siz çok değer verirken,aynı ölçüde değer görmediğiniz insan sizi kırmaktan çekinmez ve kırılan siz olursunuz.

Her insanın değer yargıları farklıdır. Sizin değerli bulduğunuz onun gözünde hiçbir anlamı yoktur. 

‘’Sevdiğiniz ve değer verdiğiniz insanlara zarar vermemenin bir başka yolu da,onlardan uzak durmaktır’’

Kendilerinize hakim olamıyorsanız Sevgi de,değer de ölçü bilmiyorsanız eğer,en iyi yapacağınız şey onlardan uzak durmanızdır.

Ölçüsüz sevgi,değer sizi yüceltirken, ancak karşı tarafı boğabilir. Karşı taraf değerli bulduğu duyguları sizin gibi kalbinde barındırmıyor olabilir.

Yüzünün rengi atsa tedirgin olursunuz, iyi mi diye merak edersiniz. Üzgün mü,sevinçli mi,yalnız mı,dargın mı,yorgun mu sorular hiç bitmez.Bu kendinize odaklı sevgi ve değer sizi mutlu ediyor olabilir ama  ya karşı taraf. İşte bunu bilmiyor.

Biraz zaman geçince karşı tarafı ne kadar yorduğunuzu farkedersiniz. Sevgi ve değer sizin sunduğunuz veya sandığınız gibi bir duygu değildir. İnsan çok geç farkediyor ölçü bilmediğini. Farkettiğinde ise çok geç oluyor.

Dünyaları kucakladığınız yüreğiniz kırıldığı ile kalırsınız. ‘’Bir adım gelene,iki adım gidilmez’’ Durun ve bekleyin.

Bu bir anlamda karşılıklı yormaktan ve yorulmaktan başka bir duygu değil. Sevginizde,değerinizde siz de kalsın.Zamanı geldiğini de gösteriniz. İnsan değer verdiği insana gözüyle bakar,kalbiyle taşır,abartmayınız.

İnsanın en büyük değeri,kendine verdiği değerdir. Ölçüyü bilemediğimizde ilk önce kendimizi değersizleştiriyoruz. Verdiğiniz sevgi ve değer karşılığında kendi değerinizi yerle bir ettiğinizde kaybınızın büyük olması kaçınılmaz.

İnsan kendi değerini kendi belirler. Baktınız anlaşılmıyorsunuz, yoruyor, yoruluyorsunuz.

Durmayı bilin. İyi niyetinizden vurulmayın zira kolay iyileşmiyor iyi niyetinden vurulanlar.

İçinde mutlak bir sevgi taşıyan değer karşılığında,size aynı ölçüde değer vermeyen insanları tekrar düşünün. Bu karşılıklı bir duygu değil elbet,sadece siz sevgi ve değer diye kendinizden ödün vererek yaşadığınız duygu onda hiç karşılık bulmayabilir.

Dengeyi siz bulmalısınız. Seveni sevin,arayanı arayın ve haddinizi bilin...Değer vermek acımak değildir, çok sevmek de değildir,eksikliğiniz ya da zaafınız değildir. Değer vermek karşı tarafının nitelikli,erdemli,sevgiyi ve değeri hak edecek bir insan olduğundan emin olsanız bile ölçüyü kaçırmayınız. Gerçek dostlar, çıkarları bitene kadar değil yüreği yettiği yere kadar sizi sevenlerdir. Dostluk illa yan yana ve diz dize olmak değildir. Gerçek dostluk can cana kalp kalbe olmaktır.Gerçek dostluğu herkesle tadamazsın. Bu yüzden sadece ender insanlarla dost olmaya bak.