Eleştiriyoruz,

Bahane üretiyoruz,

Şikâyet ediyoruz,

Başka ne yapıyoruz?

Hiç…

Armut piş, ağzıma düş modundayız.

***

Hikâye çok anlamlı aslında.

Bir ağustos böceği ile bir karınca varmış.

Karınca çok çalışkanmış ama ağustos böceği tembelmiş. Karınca çalışırken ağustos böceği çalar oynarmış.

Günler geçmiş.

Karınca bütün yaz çalışmış. Bir sürü yiyecek biriktirmiş.

Kış gelince ağustos böceği aç kalmış. Karıncanınsa her şeyi varmış.

Ağustos böceği karıncaya gelmiş.

Karınca ona 'Ağustos böceği kardeş sen de çalışsaydın şimdi aç ve açıkta olmazdın,' demiş. Ve ona kapıyı açmamış.”

***

İyi yapmış karınca.

İyi ders vermiş aslında.

Çalışmıyorsan,

Hazıra alışmışsan,

Birilerinin yardımı olmadan karnını doyuramıyorsan,

Yormuyorsan kendini, fazlasını  hak ediyorsundur demektir.

Tıpkı Ağustos böceği gibi.

***

Yaşarsın kardeşim.

Eğer buna yaşamak denirse.

Bu vaziyette daha kaç yıl nefes alır verirsin bilmem.

Lakin çalışmıyorsan,

Üretmiyorsan,

Tüketen bir yapın varsa,

Çok uzakları görmek nasip olmaz.

Böcek gibi yaşarsın.

Böcek gibi sürünür,

Böcek misali sürdürürsün hayatını.

Sonun belli aslında.

Basarlar üzerine, yapışırsın asfalta, ezilir gidersin.

Çalışmak zorundayız.

Üretmek,

Başarmak zorundayız…