Sevgili Peygamberimiz ashabıyla sohbet ederken: “Ölen hiç kimse yoktur ki pişmanlık duymasın.” buyuruyor. Etrafındaki sahabeler: “Ey Allah’ın Resulü! Nedir insanın pişmanlığı?” diye soruyorlar. 

Resulullah: “ Eğer dünyada kendisine belirlenen süreyi tamamlayıp da Rabbinin huzuruna giden kimse, iman etmiş, ibadetlerini elinden geldiğince yapmaya gayret etmiş, haramlardan uzak durmaya çaba göstermiş, helal dairesinin içerisinde yaşamışsa da pişman olur.

Pişmanlığın nedeni,Niye daha güzel bir hayat yaşamadım? Keşke daha güzel bir hayatım olsaydı, daha çok ibadetim olsaydı, keşke bu malı, mülkü yığacağım yerde daha çok fakiri sevindirseydim, daha çok garibin yüzünü güldürseydim. Keşke daha çok muhtacın sofrasında aş olsaydım. Çocuklarımı iyi yetiştirdim ama keşke daha çok gayret etseydim de onları daha güzel yetiştirseydim. Keşke daha iyi bir komşu, daha iyi bir evlat, daha iyi akraba olsaydım. Artırabiliriz bu “keşke” leri. Keşke demenin sınırı yoktur. Her konuda insan pişmanlık yaşayabilir. İyi bir insan ise Cenab’ı hak onu cennetiyle mükâfatlandıracak fakat cennetin de dereceleri var. İnsan daha iyisini görünce, daha yüksek olan mertebeyi görünce, ah keşke ben de daha güzel işler yapsaydım diye pişmanlık duyacak. İman edip Salih ameller işleyen kimsenin durumu böyledir.

Ya gönüllerini iman nuru ile aydınlatamamış, fani dünyanın geçici nimetlerine aldanarak ahiretlerini unutmuş insanların halleri ne olacak?

Eğer iman etmeden, Salih ameller işlemeden ölmüşse onun pişmanlığını ifade etmek için kelimeler yetmez. O gün muhtaç olacağımız şeyler çeşitli hesaplarda biriktirdiğimiz paralarımız, villa diye adlandırdığımız evlerimiz, bindiğimiz arabalarımız, sahip olduğumuz tarlalarımız, yüz ölçümüyle övündüğümüz arsalarımız değil. O gün en kıymetli varlığımız imanımız ve Salih amellerimizdir.

Rabbimiz Hâkka Suresinde kıyametin kopuşundan sonraki ahvalden bahsettiği yerde “O gün hesaba çekilirsiniz, size ait hiçbir sır gizli kalmaz.” (Hâkka; 18) buyuruyor. “Şüphesiz biz sizi, kişinin önceden elleriyle yaptıklarına bakacağı ve inkârcının, “Keşke toprak olaydım!” diyeceği günde gerçekleşecek olan yakın bir azaba karşı uyardık.”  (Nebe’; 40)

Hiçbir şeyin gizli kalmadığı ve Rabbimizin huzuruna çıktığımızda

“Alın kitabımı okuyun. (Hâkka; 25-29)

Aziz dostlar: yüce Allah Kur’an-ı Kerim de bizlere,Hesabı verilemeyecek bir hayatı yaşamamamız gerektiğini, böyle bir hayattan uzak durmamız gerektiğini hatırlatan, onlarca, yüzlerce ayet-i kerîmeler                                                                                                         Ah Keşke, bir temenni ve pişmanlık ifade eden bir kelimedir. Hz. Âdem’den (a.s.) beri, yanlış tercihlerin ve pişmanlık duygularının sonunda söylenen bir sözdür denebilir. Cenabı Hak, ahirette birçok insanın çeşitli sebeplerle ve de pişmanlıkla “keşke” diyeceğini bildiriyor.

Bu sebepler çoktur elbette. Bence en önemlilerinden bazıları şunlardır:

Yüce Allah ve Resulüne kulak tıkamak; “Yüzlerinin ateşte bir yandan bir yana döndürüleceği gün, “Keşke Allah’a ve Resul’e itaat edeydik” diyecekler. ( Ahzâb Suresi; 66 )

İnançlı bir Müslüman kesinlikle dünyevileşme girdabına girmemelidir.

Eğerki kişi bu dünyada hesapsız bir yaşamış ise, sözü şu olacaktır.

“Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.” (Fecr Sûresi; 24)

Allah Resulü hepiniz çobansınız buyurmaktadır.

Topluma Önder ve liderlik yapan insanların sorumlulukları daha çoktur ve yarın hesabı birlikte çağrılacaklardır.

“Rabbimiz! Biz önderlerimize ve büyüklerimize itaat ettik de bizi yoldan saptırdılar.   Ey Rabbimiz! Onlara iki kat azap ver ve onları büyük bir lanete uğrat.” (Ahzâb Sûresi; 67 – 68)

“Yazıklar olsun bana, keşke falanı dost edinmeseydim!” “Andolsun, Kur’an bana geldikten sonra beni ondan o saptırdı. Zaten şeytan insanı yardımcısız bırakıverir.” (Furkân Sûresi; 28 – 29)

Önder olmak,lider olmak, çok büyük bir sorumluluk gerektirir.

Onun için, insanları doğru yola Çağıranların da sevabı kendinle verilecek, insanları doğru yoldan saptılarında göz ağaları kendilerine tastamam verilecektir Cenabı hak Kur’an-ı Kerim de şöyle buyuruyor: “Bir gün bütün insanları önderleriyle beraber çağırırız.(İsra ayet71)