Ona herkes sayın valim diyordu.

Demirel’in yönettiği ülkede siyasal okuyordu Feridun abi.

Demirel’in çıkardığı yasa ile 1402 ler yasası yüzünden vali yapılmadı. Oda baba ocağına donup toprakla haşir neşir oldu. Sağırlı köyünde ülkenin en güzel kesme çiçeklerini yetiştirdi. Japon çiçeği bile vardı. Uzun yıllar çiçek yaptı ve bir gün yağan kar onun çiçekçilik hayalini bitirdi. Feridun abi aylarca sahipsizliğin ve devlet ihmalkârlığın gölgesinde elinde valilik diplomasıyla çareler aramaya başladı. Sonuçta ne devlet nede Ordulu destek olmadı. Oda kimseye boyun eğmedi. Tavukçuluk yumurtacılık yaparak ekmeğini helalinden kazanmaya başladı.25 yasında kızı Efsun, kanserden ölmesinden sonra hayatında ritim kaymaları başladı. Devlet evini elinden almak istedi direndi vermedi.

Feridun abiyi çok uzun anlatmaya gerek olmadığını düşünüyorum. Çevreci yeşil dostuydu.

Zenginliğin ve fakirliğinde yitip gitti.

Aydınlık içinde yatsın…