Dostlarım; insanlar aile gibi olmalıdır.

Öyle buyuruyor Resulullah. Mümin müminin aynasıdır.

Ayna ya bakan kişi kendini görür, bir de nasıl bakarsa öyle görünür

Resulullah (a.s.m) şöyle buyurdular: Bana bakan beni görür

Aynı zamanda, “Mümin müminin aynasıdır, mümin müminin kardeşidir,

Allah Resulü; Ben bir ayna gibiyim bana bakan ben de kendini görür buymuşlardır.

Bir gün Peygamber efendimize rastlayan Ebu Cehil, efendimizin yüzüne baktı baktı ve:

“Ya Muhammed ne kadar çirkinsin. Senin kadar çirkin olan hiç kimseyi görmedim.” Dedi.

Peygamber efendimiz Ebû Cehil’in söylediklerine hiç şaşırmadan:

            “Haklısın!” buyurdu.

Aradan çok geçmeden Peygamber efendimize Hz. Ebu Bekir (r.a.) rastladı. Peygamber efendimizin olanca güzelliğini gören Hz. Ebû Bekir r.a.:

“Ya Rasûlellâh ne kadar güzelsiniz!” dedi. Peygamber Efendimiz O’na da:

“Haklısın!” buyurdu.

 Bu iki cevaba da şahit olan eshâb-ı kiram, Peygamber efendimize:

“Ya Rasûlellâh, çirkin olduğunuzu söyleyen Ebû Cehil’e de, çok güzel olduğunuzu söyleyen Hz. Ebû Bekir’e de: ‘Haklısın!’ buyurdunuz. Sebebini izâh eder misiniz?” dediler. Bunun üzerine Peygamber efendimiz: “Ben bir ayna gibiyim. Bana bakan, bende kendisini görür. Böyle olunca, bana bakıp kendi çirkinliğini gören Ebû Cehil, çirkin olduğumu söyledi. Benim yüzümde kendi güzelliğini gören Ebû Bekir ise güzel olduğumu söyledi. Ben de her ikisine de: ‘haklısın!’ dedim.” Buyurdu.

Kıyâmete kadar ne Hz. Ebû Bekir r.a. gibi Peygamber efendimizin güzelliğini gören, O’nun sevgi ve sevdasını gönlünün en müstesnâ yerinde barındıran mü’minler, ne de O’na düşman olan, düşmanlığının sebebini bile bilmeyen zavallılar, Ebû Cehiller eksik olacaktır.

Bizim vazifemiz Hz. Allah’a, Rasûlüllâh’a s.a.v. ve İslâm dinine olan düşmanlığı körüklemek, bu düşmanlığın çoğalmasına sebep olmak değil, kalbimizde olan Allah ve Peygamber sevdasını büyütmek, sevgi halkasını genişletmek, bütün insanların bu sevgiden nasiplenmesi için gayret göstermek olmalıdır.

Şimdi de, "Mümin müminin aynası olmasıdır hadisindeki vurguya bir misal olarak; manaya bir ayna olsun diye- açıklayan önemli bir iki nokta hadisin bizzat kendisinde mevcuttur:

Mümin kardeşinin ihtiyacını gidermek ve onun geçimini temin eder / zarardan ve ziyandan korur.” ifadesi, böylece maddî zararını telafi etmekle kardeşinin onuruna konan kirleri temizlemiş olur.

“Arkasından da / gıyabında da elinden geldikçe onu savunur.” açıklaması da, onun kusurlarını ortaya dökmeye çalışanlara karşı onu savunur, iyi taraflarını söyler ve onun güzel simasını ortaya koyarak, onu göstererek aynalık vazifesini yapmış olur. (bk. Avnu’l-Mabud, ilgili hadisin şerhi)

İyilik insanın ruhunun dışa yansıması ve dili ile onu kabul Edip söylemesidir.

Kötülüğe gelince kişinin içindekini kusması, dışarı çıkartması ve dileğiyle söylemesine denir.

İyi olmak için iyi niyet sahibi olmak gerekir.

Kötülük zaten herkes tarafından yapılıyor.

İyi olmak her kişinin karı, kötüler zaten her zaman vardır ve toplumda sırıtırlar.

Velhasıl kötülük ve kötü söz onu söyleyen sahibine yakışır.

Sevgiyle, hoşgörüyle kardeşlik de güzelleşen bir dünya için el ele gönül gönüllü olalım.

 Selam olsun Hz.Ebubekir gibi güzel gören gönüllere…