Bunaldık artık kardeşim.

Bıçak kemiğe dayandı.

Sıkıldık…

Gün olmuyor ki; canımız sıkan berbat bir sabaha uyanmayalım.

İçimiz karardı.

Yüreklerde yaşattığımız güneşin önünde gri bulutlar,

Yağmurla ıslanıyor umutlarımız,

Soğuk kaskatı kesilmiş pencereler önünde,

Olan bitenler karşısında şaşkın,

Üşüyoruz…

***

Ne güzel anlatmış içimizden geçenleri,

Yaşamak istediğimiz dünyayı Cahit Sıtkı Tarancı.

Memleket isterim

Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;

Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim

Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;

Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim

Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir şikâyet ölümden olsun.

***

Bunaldık artık kardeşim.

Sıkıldık…

"Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkede insanların nasıl öldüğüne bakın" demiş Albert Camus.

Elimizden bir şey gelmediği için kahrımızdan ölüyoruz…

Neler oluyor memleketimde?

Neler yaşıyoruz böyle?

***

Bunaldık artık kardeşim.

Sıkıldık…

Neden?

Neden?