İnsana Saygı ve insana Sevgi insandan beklenen en insanca davranış olduğu kadar, ayrıca insanı mutlu eden ve yücelten en kestirme yoldur. İnsana Saygı ve Sevgi duyanlar her şeyden önce insanı İncitmemeye çalışırlar.. İnsanları Aldatmayı, Sömürmeyi ve Alın Terlerini çalmayı düşünmezler. İnsanlara daha büyük hizmetler yapabilmek için Bilgi ve Güçlerini artırırlar.. Onlar bu davranışlarıyla, topluma örnek olurlar…

Acaba bugün bizim toplumumuzda gördüğümüz bu mudur? Başta siyasiler ve memleketi yönetmeye talip olanlar olmak üzere, topluma örnek olması gereken nice kişiler, İlim,Bilim  Adamları, Düşünürler, kimi Yazarlar ne yazıktır ki, bunun aksine kişisel veya grupsal çıkarlarını düşünen kişiler olarak apaçık ortada değil midir?

Bir toplumdaki iyiye veya kötüye gidişteki en belirleyici olan unsur toplumu yönetme konumunda olanlardır. Buradaki duruma göre aşağıdaki gösterge artı veya eksiye doğru yönelir.. Ve ne yazıktır ki, bugün bu gösterge olabildiğince eksilerdedir..

Önce kendi çıkarını düşünen, yalnız ‘Kendisini seven’ demektir. Onun saygısı da, sevgisi de yalnız kendisinedir. Bir başkasını sever görünmesi, kendi çıkarları öyle gerektirdiği içindir ve sahtedir..

İşte bugün özellikle siyaset kurumunda olmak üzere, toplumda görülen bu içten gelmeyen ‘Sahte sevgi ve saygı gösterisi’ hiçbir gönlü hoş etmez etmiyor da, insanlar etrafı

ne denli kalabalık olursa olsun, yalnız, mutsuz  ve huzursuzdur. Ve ne yazıktır ki, gelecek için de çok, ama çok umutsuzdur

Toplumlarda Saygın insanlar ne kadar fazla olursa o toplumda yaşamak daha güzel daha özgürlükçü olur, toplumlarda Saygın kişilerin çoğalması için çalışalım gelecek nesillere doğru örnek olalım unutmayalım, SAYGINLIK kolay kazanılmaz ama çabuk kaybedilir...