Giriyor,

Girdiğini görüyorsunuz kendi gözlerinizle.

Ama çıkmıyor bir türlü.

Bekle, bekle, bekle…

Adam hasta oluyor.

Tamam, madem girdin erken çık.

Yok, giren çıkmıyor bir türlü.

Giren çıkabilse, diğerleri sırada girmek için hazır bekliyor kapıda.

***

Hava sıcak.

Terden sırılsıklam.

Koridor adam kaynıyor.

Herkes birbirine sorup duruyor.

Girdi mi?

Giren çıkmadı ki; yenisi girsin.

***

Sağlık ocağındayız.

Üstelik ülkemin turistik açıdan çok önemli bir ilçesinde.

Yerli, yabancı şifa bulmak için koridorda yan yana.

Birleşmiş milletler genel kurulundayız sanki.

İlaç yazdıracağım.

Her yan insan kaynıyor.

Doktor kapısında sırada bekliyor hastalar.

Giriyorlar.

Bir türlü çıkmıyorlar.

Neden diye merak ederken, sebep kulaktan kulağa yayıldı.

Meğer sistem yavaşmış.

Hemen aklımıza bir söz geliyor.

“Deveye demişler ki boynun eğri…”

Neresi doğru ki?

Neresi?

***

Giriyor,

Ama çıkmıyor bir türlü.

Garip ama gerçek.

Sağlık ocağında, sıranın gelmesini bekleyip, sağlıklı kalabilmek için sabırla mücadele ediyorsunuz.

Zaman hızla akıyor.

Zamanla birlikte akan ter, yerçekiminin etkisiyle sırtınızdan daha aşağı bölgelerinize ulaşıyor ama aldırmıyorsunuz nedense.

Girenin çıkmasını bekliyorsunuz mecburen.

Ki; bir süre sonra hiçbir şey umurunuzda olmuyor.

Ortama alışıyor, gülüyor, sohbet ediyoruz yanımızdakilerle.

Konu, dönüp dolaşıp geliyor girenlere, çıkmayanlara yine.

En çok merak ettiğim konu ne biliyor musunuz?

Girenden şikâyet ediyoruz ama çıkarmak için hiçbir çabamız yok.

Bir süre sonra pes edip, kabulleniyoruz olan biteni.

Bence onlarda farkında bu durumun…