İnsanın Mutlu bir yaşam sürmek için gerek duyduğu şeyler arasına, zaman zaman acı bir hayat sefillik çekmek gibi bir yaşamayı da eklemek gereklidir. Çünkü nice mutluluklar vardır ki, Çekilen onca acı ve sefaletin arkasına gizlenmiştir.

Bize en çok mutluluk veren şeyler büyük acılardan ayrı düşünülemiyor. Hele ki bizim ülkelerde mutluluk ve sevinçler acılardan çekilen sefaletten sonra geliyor.

En hayranlık uyandırıcı insanların ve halkların yaşamlarını bir inceleyin.

Ve kendinize şu soruyu sorun; Büyüyüp heybetle göğe uzanan bir ağaç ''Kötü Hava Koşullarına ve Fırtınalara Boyun Eğmemiş midir? ''Talihsizlik ve Dışlanma, hatta bazı durumlarda kıskançlık, sertlik ve istek arzu edilen şeyler değil midir? Bunlar yaşanmadan büyük gelişme. Hatta erdem bile oluşamıyor. Neden?

Çünkü hiç kimse deneyimler yaşamadan büyük sanat yapıtları yaratamaz.

Ve birdenbire iyi bir konuma gelemez.

Arkadaşlar.

İlk başarısızlığımızla sonradan elde edeceğimiz başarılar arasında geçen süre içerisinde mutlaka acılarla, huzursuzluklarla yüz yüze kalırız. Acılar çekeriz.

Çünkü mutluluğumuz için gerekli olan şeyleri bir anda doğru oranlarda bir araya getirip hemen harmanlayamayız. Ve hepimiz de perdenin bu yakasında, kim bilir her birimiz mutlu ya da mutsuz olarak 'Kaç Bahar ya da Kaç Kış yaşayarak’ geçirdik ve yaşayabildiğimiz bu hayata geldik mutlu veya mutsuz. Onun için yaşadığımız bu hayatı doyasıya iyisi ile kötüsü ile yaşayalım...!