İnsana Saygı ve insana Sevgi insandan beklenen en insanca davranış olduğu kadar, ayrıca insanı mutlu eden ve yücelten en kestirme yoldur. İnsana Saygı ve Sevgi duyanlar her şeyden önce insanı İncitmemeye çalışırlar.. İnsanları Aldatmayı, Sömürmeyi ve Alın Terlerini Çalmayı düşünmezler. İnsanlara daha büyük hizmetler yapabilmek için Bilgi ve Güçlerini artırırlar.. Onlar bu davranışlarıyla, topluma örnek olurlar…

Acaba bugün bizim toplumumuzda gördüğümüz bu mudur? Başta siyasiler ve memleketi yönetmeye talip olanlar olmak üzere, topluma örnek olması gereken nice kişiler, İlim Adamları, Düşünürler, kimi Yazarlar ne yazıktır ki, bunun aksine kişisel veya grupsal çıkarlarını düşünen kişiler olarak apaçık ortada değil midir?

Bir toplumdaki iyiye veya kötüye gidişteki en belirleyici olan unsur toplumu yönetme konumunda olanlardır. Buradaki duruma göre aşağıdaki gösterge artı veya eksiye doğru yönelir.. Ve ne yazıktır ki, bugün bu gösterge olabildiğince eksilerdedir..

Önce kendi çıkarını düşünen, yalnız ‘Kendisini seven’ demektir. Onun saygısı da, sevgisi de yalnız kendisinedir. Bir başkasını sever görünmesi, kendi çıkarları öyle gerektirdiği içindir ve sahtedir.

İşte bugün siyasette ve toplumdaki bu içten gelmeyen ‘Sahte Sevgi ve Saygı Gösterisi’, hiçbir gönlü doyurmadığı için, insanlar etrafı ne denli kalabalık olursa olsun, yalnız, mutsuz,

ve huzursuzdur. Ve ne yazıktır ki, gelecek için de çok, ama çok umutsuzdur….!

Güzel bir toplum yaratmanın temeli o toplumdaki insanların birbirini sevmesi sayması ile güzelleşir, bir toplum da yönetenler ne kadar Saygı ve Sevgi göstermese bile topluma örnek olmasa bile bizler yine de karşımızdaki kişilere saygımızı sevgimizi gösterelim bir günaydın bir selam vermeyi birbirimizden esirgemeyelim büyüklerimize saygımızı hürmetimizi küçüklerimize karşı da sevgimizi gösterelim hayatımızı bizler güzelleştirelim bizi yönetenlere inatla güzel yaşanabilecek bir toplum yaratalım gelecek nesillerimize bizler halk olarak bırakalım...!