Bir “Sevgililer Günü” daha geldi çattı ve ben hâlâ Hristiyanlar için kutsallaştırılan bir güne, neden bu kadar anlam yüklediğimizi kavrayabilmiş değilim!

Neymiş efendim, sevgiyi ifade etme günüymüş! Pehh…

Ne zamandan beri, bizim birini hangi gün seveceğimizi ve bunu göstereceğimizi Aziz Valentine olayı belirliyor?

Ve ne zamandan beri, o gün alınan hediyenin değeri, gösterilen ilginin şiddeti başımızı döndürmeye başladı?

Valizlere eşyaları sıkıştırıyoruz, gardıroplara kıyafetleri, raflara kitapları…

Daha az yer kaplasın diye yapılan alışkanlıkların arasına özel olan bir şeyleri de sıkıştırıyoruz. Zamana yaymadan, öyle paldır küldür seviyoruz işte…

Üstelik hem zamana yaymıyoruz hem de bizim için özel olmayan bir güne epey paha biçiyoruz. Tanışma ya da evlilik yıldönümü değil, ilk buluştuğun gün ya da doğum günü değil, yani değil de değil! Eee, daha ne o zaman? Herhangi bir ayın on üçünün ya da on beşinin farkı ne?

Kocaman pelüş ayılar, müzik kutuları, kırmızı güller, o romantik buluşmalar, mum ışığında yenen yemekler…

Elbette insan, midesinde uçuşan kelebekler ile birlikte kanat çırpmak ve hissettiklerini özelleştirmek ister ama bazen bazı şeyler gerçekten abartılmıyor mu? Ama şimdi sorsan herkes gerçek aşkın, sevginin peşinde! Oysaki onun tüm bu şatafata, o hengâmeye hiç ihtiyacı yok.

En süslü kelimeler sana baktığında gözlerinde parıldıyor mu, seni ve sana ait olan her şeyi senden öte düşünebiliyor mu, seni olduğun gibi görüp, anlatamadıklarını duyabiliyor mu ondan haber ver! Peki, sen bölüyor musun uykularını gülüşünün bıraktığı sersemliğin etkisiyle ve ona gelebilecek tüm kötülükleri kendin için isteyebiliyor musun? Gözlerinin içi ile sevdiğini söyleyebiliyor musun ya da?  Şimdi gel, tüm bunların yerini kocaman bir pelüş ayı ile doldur! Ayyy, ne kadar da sevimli ama değil mi?

Yapmayın efendim! Böyle telaşlar ile takdir toplamanın gerçek sevgide hükmü, geçerliliği yok. Birine verdiğin değerin karşılığını hediye, acele yaşanan duyguları da aşk sanmayın. Bazen birilerinin varlığının da hediye olabileceğini düşünün. Bazı şeyleri de kirletmeden bırakın!

Her gün sevmek, sevildiğini bilmek ve gerçek sevgiye layık olabilmek dileğiyle…