Yeni bir yılın ilk günü.

İlk pazartesi.

Yaşadığımız her gün, yüreklerimizde yeni umutlarımız olsun.

Gönlümden geçenleri, hayallerimi, düşlerimi oturup yazmak istedim.

Lakin öyle çok şey var ki gönülden istediğim, yazmaya kalksam sayfalar yetmez.

Bu vatan toprağı,

Bu memleket,

Bu insanlar her şeyin en iyisine layık olmalı.

Bu coğrafyada hak ettiği gibi yaşamalı.

Lafı fazla uzatmaya gerek yok.

Cahit Sıtkı Tarancı özetlemiş duygularımı.

***

Memleket isterim

Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;

Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim

Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;

Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim

Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir şikâyet ölümden olsun.

***

Bu şiir üzerine daha ne söylenebilir, ne yazılabilir ki…

Yürekten katılıyorum her cümleye.

Özellikle şiirin bir cümlesine yüzde yüz katılıyorum.

“Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun…”

***

Yaka cebinizde her daim umut olması,

Günleriniz hep şiir tadında geçmesi dileğiyle…