Yıllar kurşun hızıyla gelip geçti.

Lakin pek değişen bir şey yok memleketimde.

Ne değişmesini bekliyorsun diyenleriniz olacaktır.

Hatta bıyık altından gülümseyip, deli olduğumu dahi düşünenleriniz olacaktır.

***

Yaralı benim memleketim farkında mısınız?

İçten içe kanıyor.

Kan kaybediyor hızla.

Nefes alıp verdiğine bakmayın, yaşadığı zannediliyor ama yanılıyorsunuz.

Yaralı benim memleketim.

Sırrıpaşa caddesinde kirli sakallı bir adam farkında.

Elinde kutu kutu yara bandı.

Hafif kambur, oldukça yaşlı, yürümeye mecali yok.

Yoksulluk fukara sümüğü gibi yapışmış yakasına.

Bir aşağı, bir yukarı gidip geliyor inatla.

Gidip geliyor ama aslında hep aynı yerde, bir arpa boyu yol almıyor.

Senin,

Benim,

Hepimiz gibi.

***

Kendince bir gayda tutturmuş mırıldanıp duruyor.

“Yara bandı 5 lira…”

***

Yaralı benim memleketim.

İçten içe kanıyor.

Kan kaybediyor hızla.

“Yara bandı 5 lira…”

Yıllardır değişen bir şey yok memleketimde.

Yaralıyız…

Yaralı  dolaşıyoruz cadde sokaklarda.

Tahıl pazarında oturuyoruz.

İçimiz kanıyor.

Dişimizi sıkıyoruz, çenemizi kilitleyip.

Anahtarını dibi karanlık kuyulara atıyoruz.

Kimse kimsenin sırtında taşıdığı yükün farkında değil.

“Yara bandı 5 lira…”

Al alabildiğin kadar.

Kapat kapatabilirsen derin yaralarını.

“Yara bandı 5 lira…”