Yaz ya da tâtil demek bizim buralarda köy, yayla, hasat demek; daha doğrusu biraz da hâtıralara, geçmişe, çocukluğumuza sefer demek. Nitekim Yahya Bey her yaz yapar bunu ve bu mutluluğunu dostlarıyla paylaşır. Belki de işe güce fazla kapılıp ta unutacak olanlara hatırlatma meyanındadır bu paylaşım. Buyrun başlasın çocukluğumuzun masal bahçelerine yolculuk:

*#ALUCRA YOLCUSU #KALMASIN.*

"An itibarıyla, #Kümbet yaylası üzerinden #kutsal topraklara (el-Ücra) yolculuk başlamıştır."

*#ŞEHİRLERİN DIŞINDA...*

"Kalk, arkadaş, gidelim!

Dereler #yoldaşımız,

#Dağlar omuzdaşımız...

Dünyayı #seyredelim,

#Şehirlerin dışından.

Bırak, keyfini sürsün,

Şehirlerin, köleler...

Kalk arkadaş, gidelim!

İnsanın unuttuğu,

Allah’ı zikredelim.

Gül ve sümbül hırkamız,

Sular, kuşlar, halkamız..."

                      (Necip Fazıl)

Alucra Elmacık köyünden selamlar, sevgiler!(Yahya PALAVAR)

Hocamıza teşekkürlerle berâber iyi gezmeler, kazâsız-belâsız yolculuklar, bereketli ziyâretler diliyor, üstâd Necip Fâzıl'ın ilk defâ fark ettiğim bu şiirinden sonra günümüz  ozanlarından bir ismin şiirine geçiyoruz. Bizim gibi sizlerin de beğeneceğinizi umarak sunuyoruz.

Şâirimiz önce Yahya Bey gibi gidişe dâir bir güzelleme yapmış. Sonra da oraya vardıktan sonra "Ah çocukluğumuz, âh o zamanlar!" dercesine o günlere öykünen mısralar sıralamış. İşte o iki şiir:

* * * * * NE GÜZEL * * * * *

Menzilden menzile eğlene, göçe,

Sonunda sılaya varmak ne güzel.

Bir eski çeşmeden su içe içe,

Hayali gerçekle sarmak ne güzel.

***

Gelir gider yaşanmamış arzular,

Çok eski zamandan kalma bir bahar.

Yollarda kurulsun varsın pusular,

Sılada dostları görmek ne güzel.

***

Beynimde dans eder binlerce şekil,

Çekil artık hasret yolumdan çekil,

Sevinmek zamanı ağlamak değil,

Kavuşmak hayali kurmak ne güzel.

(İbrahim SAĞIR)

 * * Ç O C U K L U Ğ U M * *

Köylü çocuğuyum halimden belli,

Geceleri gökte yıldız sayardım.

Harman vakti gelip çattı mı kelli,

Döven sürer, demetleri yayardım.

***

Dokuz yüz otuz altı bahar ayında,

Doğdum Gönen Paşaçiftlik Köyünde.

İbrahim yazıldı soy kütüğünde,

Lakabımız Sağır diye duyardım.

***

Üç yüz elli idi köyün nüfusu,

Üç kilometreden getirirdik su,

Yegâne ormanı meşe korusu,

Pelitleri toplar toplar soyardım.

***

Yalınayak sığır, davar güderdim,

Çayır nerde bolsa ora giderdim,

Zaman zaman arabayı yederdim,

Yorulunca sırtım oka dayardım.

***

Kepeneği omuzuma atardım,

Yaz boyunca meralarda yatardım,

Bazı keklik, bazı çulluk tutardım,

Köz ateşte pişirir, yer doyardım.

***

Size yalan gelir ama gerçekti,

Azman öküz güreşlerde ser çekti,

İlk sigaram kuru mısır pürçekti,

Tütün gibi ince ince kıyardım.

***

Kuru soğan azığımdı torbamda,

Bulanık su ısınırdı kırbamda,

Yamasız yer yok gibiydi urbamda,

Setiremi yatak diye yayardım.

***

Uçurtmamı kendim yapar salardım,

Haminnemin yün ipini çalardım,

El bağından üzüm, erik yolardım,

Çocuk aklı kör şeytana uyardım.

***

Kar yağdı mı bir metreyi geçerdi,

Delik çarık kar suyunu içerdi,

Tahta kızak rüzgâr gibi uçardı,

Sabah akşam, karda, buzda kayardım.

***

Kurak olur, ekin, arpa bitmezdi,

Mahsulümüz bir kış bile yetmezdi,

Fukaralık evimizden gitmezdi,

Acısını can evimde duyardım.

***

Mutlu idim, ekşitmezdim yüzümü,

Olur, olmaz söylemezdim sözümü,

Bozulmadım sağlam tuttum özümü,

Hürmet eder büyükleri sayardım.

***

Bakmayın Sağır’ın siz güldüğüne,

Çile çeke çeke geldi bu güne,

Hasreti bitmiyor vallahi düne,

O zaman kendimi mutlu sayardım.

*** İbrahim SAĞIR***

Şimdi de bizim çocukluğumuz. 1984 yılında Lüleburgaz'da görev yaptığım günlerde bastırdığımız ÜMİT ÇİÇEKLERİ isimli ilk kitabımızda da yer alan şiirimiz şöyle:

# # # ÇOCUKLUĞUM # # #

Bana uzak bir diyardan

Bakar gibi çocukluğum

Hasretlere tutuşturur

Yakar gibi çocukluğum...

***

Baba ocağına huzur

Artmıyor hiç bize umur

Anne gözünde yaş olur

Akar gibi çocukluğum...

***

O tad şimdi hüner olmuş

Ne gelir, ne döner olmuş

Kaf dağında fener olmuş

Çakar gibi çocukluğum...

*ŞİMDİ SIRA SİZDE!*

*NEDEN OLMASIN?*

Evet, aynen öyle; şimdi sıra sizde. Siz de yazın. Sâdece anlatmakla kalmayın. O günleri yazın. Şiir olmazsa hikâye olsun; değilse hâtıra. Belki de bırakacağınız en güzel mîraslardan biri o olacak; hem de hazîne değerinde.

*DAHA HAYATTAYKEN BİLE!*

Bizim için bile daha hayattayken dünyâ seyahatine denk en  güzel sığınak ve hazîne onlar.

Sözü bağlarken; hayâtımızın bundan sonrası da çocukluğumuzdaki gibi sâfiyâne geçmesi;

*MASAL BAHÇESİNDEN CENNET BSHÇESİNE*

 Rabbimizin huzûrunda çocuklar gibi sevineceğimiz netîcelerin lütfedilmesi niyâzıyla cümleye yazımızda  masal bahçemizde dolaştığımız  fındık bahçemizden; hepimizin işleri kolay, harmanları bereketli olması dileğiyle sevgiler-saygılar wes'selâm...