İshal olan Temel doktora gitmiş. Yeni atanmış acemi doktor da ishalini kesecek ilaç verecek yerde yanlışlıkla kişinin mutlu olmasını sağlayan, hiçbir şeyi kafaya takmamasını sağlayan bir depresyon ilacı yazmış. Bir hafta sonra da kontrole gelmesini istemiş.

Ama Temel bir daha da doktora gitmemiş, gerek duymamış yani. Çarşıda Temel ile karşılaşan doktor, durumunu sormuş;

—İshalin durdu mu Temel can? Son durumun nasıl?

Aldığı ilaçlar nedeniyle mutluluk kelebeklerinin kafasında uçuştuğu Temel cevap vermiş:

—Artık takmıyorum ya…

***

Padişahlar yeni vergiler koyduğunda ya da mevcut vergileri artırdığında, sadrazama; - Git bakalım, halkın arasında bir dolaş. Vergilere alışmışlar mı? Dermiş. Sadrazam da, halkın arasında dolaştıktan sona padişaha;

- Padişahım, halkın suratı biraz asık, canı da sıkılmış durumda ama işlerine devam ediyorlar...” Dediğinde padişah da şu şekilde yorum yaparmış. - Tamam, demek ki sorun yok. Alışırlar alışırlar...

Bir süre sonra yine vergiler artırıldığında, padişahın talimatı üzerine sadrazam halkın arasında dolaşır ve izlenimlerini aktarırmış; - Padişahım, bu kez suratları çok asık. Merhaba desen, yüzüne dik dik bakıyorlar. Sonraki her an kavga edecek gibiler. Suratlarından düşen bin parça. Galiba bu kez vergileri çok artırdık.

- Yok yok. Merak etme sen. Önemli bir şey gözükmüyor. Alışırlar, alışırlar...

Bu böyle devam etmiş gitmiş.

Günlerden bir gün, yine yeni vergiler getirildiğinde, sadrazam halkın arasına karışmış, dolaşıp geldiğinde şaşkın bir vaziyetteymiş.

- Padişahım herkes çok neşeli, gülüyor hatta sokaklarda dans ediyorlar, oynuyorlar...

‘Aman' demiş padişah. - Eğer halk dans etmeye ve oynamaya başladıysa, demek ki durum çok kötü. Hiçbir şeyi umursamıyorlar demektir. Galiba vergileri çok artırdık. Hemen vergileri indirelim. Yoksa perişan oluruz...

***

Bence aramızda Temeller yok değil.

Lakin çoğunluk dans edip, oynuyor ama kimin umurunda?