Yazık İYİ başlamıştı aslında.

Siyaset sahnesinde yeni bir sayfa açılmıştı.

Umut olmuştu halkın yüreğinde.

Rüzgârı arkasına almış, sorunsuz, ufukta görünen iktidar hedefine doğru yelken açmışlardı.

Sempati duyanlar,

Sıcak bakanlar,

Derken hızla artan oy oranı…

Her şey yolundaydı sanki.

***

Sonrasında rüzgâr tersine döndü.

Bindikleri tekne su almaya başladı.

Hatalar peş peşe sıralandı.

Ve o en son hata bardağı taşıran son damla oldu.

***

Sen tut, yıllarca partinin bütün yükünü ekibiyle birlikte sırtlayan,

Tüm yüreğiyle yol alabilmek adına kürek çeken,

Emek veren, dağ taş, yağmur, çamur demeden memleketi karış karış dolaşan,

Vatandaşla dertleşen, yaralı, yoksul canlara dokunan Ekrem başkanı son dakikada tekneden denize at.

Onun yerine çok tartışılan bir başkasını al.

***

Kime soruldu, kimlerin gazıyla böylesi büyük bir hata yapıldı bilmem.

Gayet doğal belki.

Siyasette vefa olmadığına çok kez şahit olduk.

Siyasette dostluk,

Siyasette düşmanlık uzun süreli değildir biliyoruz.

Lakin bu defa Ordu seçmeninin direnciyle karşılaşırsın böyle.

***

Hatalar, aslında birer gelişme fırsatıdır.

Hatanın kimin tarafından yapıldığının tespitinden ziyade, neden yapıldığı araştırılmalıdır.

Tüm insanlar hata yapar. Ama sadece akıllı insanlar hatalarından ders almak gerek.

***

İYİ’ler Ordu’da hata yaptı kabul etmek gerek.

Su alan tekne bundan sonrasında nasıl yüzer,

Yada yine hedefe doğru yelken şişirir mi bilemem?

Dedim ya;  geçmişten ders almak gerek.

Unutmayın vatandaş ders verir.

Vatandaş öğretir.