Yaklaşan seçim öncesi halk, tedirgin, halk rahatsız, halk ne yapacağını bilemez durumda. Bir tarafta İktidara küsmüş muhalefete de geçmeyen oy vermeyi düşünmeyen ne yapacağını bilmeyen bir seçmen var, diğer tarafta muhafazakâr seçmenin durumunun belirsizliğini koruyor olması var. Gidenin yerine neyin geleceğinin tam olarak bilinmemesi ve buna dayalı olan inançsızlık hat safhaya ulaşmış durumda, bunu giderme görevi elbette en başta muhalefetteki siyasi partilere ve bu partiler arasında bir nevi koordinasyon görevi üstlenmiş olan ana muhalefet partisi CHP’ye düşüyor.

Lakin muhalefet ile ilgili de toplum tabanında tam bir güven olduğu söylenemez. Altılı masa her an dağılacakmış gibi bir görüntü veriyor olması topluma yeterli ve gerekli güveni vermiyor.

Bir kere her şeyden önce ülkede yaşananlar karşısında genel olarak topluma bir korku iklimi hakim. Siyasiler tutuklu, medya sinmiş, ekonomi dibe vurmuş, seçilmişler görevden alınıp yerlerine kayyumlar atanıyor, insanlar eleştirmekten korkuyor,  yargıya güven bitmiş, sistem tıkanmış, siyaset olabildiğince kirlenmiş.

Böyle bir ortamda bile korku duvarını yıkması gereken Muhalefetin ürkek davrandığı ileri sürülüyor. Muhalefet ürkerse halk ne yapsın?, bu ürkeklik AKP ve onu rehin almış olan MHP’ye yaramaktan başka ne işe yarar?  Ve en önemlisi, muhalefetin iktidara geldiği takdirde ne yapacağının hala belirsizliğini koruyor olmasıdır. Bunlar geçiştirilemez önemli bir unsurdur. Bir umut yaratma ve güven verme sorunu var, belirsizlik sürerse, bu sadece kararsızların artmasına neden olur. İktidara bu kadar yaklaşılmış bir dönemde  bunun mutlaka aşılması lazım.

 Demokratik programlardan bahsedilse de bunun tam olarak neler olduğunu anlatmak ve söylemek gerekir, halk seçim sonrası neler olacak kaygısı yaşıyorken bunları anlatmak halkın inanç özgürlüğüne atılmış bir adım güvenini kazanmaya iki adım atmak demek olur. Çünkü ne yazık ki hala toplumun önemli bir kesiminde, gelen gideni aratır psikolojisi hakim. Bu zihni ve psikolojik bariyer mutlaka ortadan kaldırılmalıdır. Bu da ancak netlik ve açıklıkla aşılabilir.

Toplum mevcut tek adam sistemini benimsemedi ama muhalefet partisi genel başkanının kan grubunuda beğenmiş değil, kan grubu uyuşmuyor bunu görmek gerekir ve adayı da buna göre belli etmek açıklamak gerekir.

Sonuç olarak ekonomi ve siyaseti yönetmekte başarısız bir iktidar ile kararsızlar kitlesinde biriken oyları kendine çekmekte başarısız bir muhalefet durumu ortaya çıkmış durumda , muhalefet ilk defa bir seçimde bu kadar iktidar merdivenlerini aşarak yaklaşmış durumda, muhalefete de sormak lazım şimdi değilse ne zaman? Sen değilsen kim ? Vesselam