Nereye gidiyoruz hiç düşündünüz mü?

Bir zamanlar bütün insanları severdin.

Toprağa, ağaca, ağacın üstündeki kuşa, o kuşun kanadına.

Hatta tek bir tüyüne karşın saygın olmak gerektiğine inanırdın.

Zaman geçtikçe bak her şey bir bir siliniyor senin için.

Şu yalan dünyanın malına kandın.

Yaşamı seviyor ve sadece kendini düşünüyorsun.

Sanki artık başkalarına verecek hiçbir şeyim yok diyorsun.

İnanmıyorsan bana hiç olmazsa aç kollarını iki yana bir korkuluk ol.

Yani her zaman yapacak insana verebilecek bir şeylerin mutlaka olacaktır.

Ellerin kolların bağlıysa gücün kalmamışsa ve tutamıyorsan kollarından Yaşamın, açarsın gözlerini insanlığa. Suskun kalan gönlünde mutlaka bir güneş doğacaktır.

Unutma ki dostum, hak adalet vicdan onur merhamet ve namusunu koruyarak kendi fırtınaların la rüzgarlara kapılmayarak her şeye rağmen yaşamak güzeldir. Evet, koca Nazım in dediği gibi "Bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine yaşamak." İmkansız değil bu eğer sen istersen becerilir. Yeter ki kaybolmasın içinizdeki ki büyük büyük Umutlarımız...