Cahil bırakılan toplumlarda cahil insanlar şiddetten yanadırlar. Çünkü şiddet yaşamı yok edebilir ve canlı bedeni cansıza dönüştürebilir. Onlara göre başarı yaşamı geliştirmek değil, yok etmektir.

O yüzden de ‘şiddeti’ bir yaşama biçimi olarak seçerler. Ve hatta ‘din ve iman edebiyatıyla şiddeti yan yana getirerek’, insanlıktan bile vaz geçerler…

Yıkmak kırmak bir şeyleri yok etmek herkesin kolayca yapabileceği bir iştir. olabilir. Yapmak ise ancak aklı,  bilgisi ve gücü olanların işidir.

Bilgisiz ve cahil insanlar yapamadıkları için yıkarlar. Öldürme isteği, şiddete tapma, kan ve zulmü çekici bulma, kendilerince bir düzen uğruna canlıyı cansıza dönüştürme isteği, insanlıktan uzak olan bu tiplerin ortak özellikleridir..

Onlar gelecekten, aklı çalıştırmaktan ve aydınlıktan korkarlar. Çünkü gelecek, yaşamdan yana olmayı, bilgiyi, aydınlığı ve mücadeleyi gerektirir. Onlara ise, cehalet ve karanlık gereklidir…

Faşist Hitler bunun en açık bir örneğidir. O yakmaktan ve yıkmaktan manyakça bir haz duyuyordu. Böylece milyonlarca insanın ölümüne sebep oldu.. Elbette ki sonunda kendisi de öldü.. Ve lanetler içinde kara toprağın bağrına gömüldü. Onun için okumak, okumak, okumak olmalı. Olmalı ki aydınlık içinde özgür bireyler olarak hep beraber onurlu huzurlu ve mutlu yaşayalım...