Zaman geçtikçe kantarın topuzunu kaçırmaya başladık.

Daha gaddar,

Daha egoist,

Daha menfaatleri ön planda tutan,

Acımasız, empatiden yoksun, cehaletle kol kola yürüyen,

Garip insanlara dönüşmeye başladık.

***

Kocası olmayan yaşlı kadın, tereyağı yapıp bakkala günlük olarak satıyordu. Ancak bakkal tereyağını hiç tartmıyordu.

Bir gün aklına bir şüphe düştü ve kadının getirdiği yağı tartmaya karar verdi.

1 kg olarak aldığı tereyağının aslında 900 gram olduğunu görünce çok sinirlendi.

Ve ertesi gün kadın dükkâna gelince bakkal,  “Bir daha senden tereyağı almayacağım.” dedi.

Yaşlı kadın üzülerek, “Efendim bir yanlışım mı oldu?” diye sordu.

Bakkal,”Senin bana verdiğin yağ 900 gram geldi ayıp değil mi bu yaptığın?” dedi, yaşlı kadını azarladı.

Bunun üzerine kadın şöyle cevap verdi; “Efendim benim terazim yok, daha önce sizden 1 kilo şeker almıştım onu tartı olarak kullanıyorum.” dedi.

Tabi bakkal utancından ne yapacağını şaşırdı.

***

Böyledir işte dünya, ne ekersen onu biçersin.

Kime ne verirsen, kendi terazinde ne tartarsan karşılığında onu alırsın.

İyilik,

Merhamet,

Hoşgörü…

Yalandan, çıkarlardan uzak tutulan, hilesiz, düzgün terazilerde tartılan duygularla dokunduğumuz insanlar,  hepimizin sığ ve kirli sularda yüzmemize engel olur.

Bir durun,

Bir düşünün,

Nerede yanlış yapıyorsunuz bir düşünün.

Gidişat hayra alamet değil.

Gidişat felaket.

Kendinize, insanlığa, hileli terazinize çeki düzen verin artık…