Artık memleketin her yerindeler. Her köşesinde. Hiç ummadığınız, beklemediğiniz bir anda çıkabiliyorlar karşınıza.

Sakın şaşırmayın. Artık hırsız, arsız, uğursuz, üçkâğıtçı her yerde çıkıyor karşınıza. Çıktığı gibi gelip buluyor sizi.

Evde, yolda, caddede, sokakta hatta oto yolda…

Ordu’ya dönüyoruz. Afyon yakınlarındaydım.

Yanımdan geçen bir arabanın camı ardına kadar açık,  direksiyonda bir adam gülümseyerek selam verdi önce, sonra az ileride anayolda kenara çekip indi aşağıya.

Plakaya baktım Ordulu değil.

Ama içinden çıkan genç en fazla 30’lu yaşlardaki adam oldukça samimi gülümsüyor. Bir “ağbi” deyişi var, yer gök inliyor. Can ciğer kuzu sarması.

Hal hatır falan derken, nereden tanıştığımızı sordum. Ordu’da birçok mekânı saydı bana. Ben oralara girip çıkarken görüşüyormuşuz  önceleri.

Ben adamı tanımamanın sıkıntısı ve utancıyla konuşurken, adam sanki 40 yıl boyunca aynı sofrada yemek yemişiz gibi samimi davranıyor.

Ve ağzından çıkardı baklayı.

“Sana bal vereceğim ağbi.”

Şaşırdım. Durup dururken. Arabaya yöneldi. Bir poşete içinde oldukça kaliteli bal olduğunu söylediği 5 kilo balı poşetle tutuşturdu elime.

Olmaz dedikçe, ısrar ediyor.

“Peki ağbi ver o zaman bir siftah” dedi. Ve ekledi. Balın kilosu 70 TL.

Hesapladım 350 TL ediyor. Ne yapacağımı şaşırdım. Kafamda 40 tilki dolaşıyor. “Bayram değil, seyran değil eniştem beni niye öptü?” durumu yani.

Ve jeton düştü anında.

İki cambaz bir ipte oynamaz derler. Tepkisini çok merak ederek “peki, o zaman sana bir 50 TL vereyim”  dedim.

Elimdeki poşeti kaptığı gibi anında arabasına binip uzaklaştı.

***

Uzun yolda düşünüp durdum.

Bal karşılığı en kötü ihtimalle 200 TL verseydim, nasıl bir enayi durumuna düşecektim?

Üçkâğıtçı vatandaş bu oyunu günde 10 kişiye oynasa eder mi sana toplam 2000 TL. Allah bin bereket versin.

Sonra o şişelerde bal olarak verdiği sıvı şey neydi? Belki 5 kuruş değeri yok.

Hiç terlemeden, kısa günün karı dedikleri bu olsa gerek.

***

Her selam verenden korkar olduk artık.

Lakin daha fazla çoğalacaklar. Çok değiştik, çok farklı bakıyoruz pencerelerden. Ve o köprülerin altından çok sular gelip geçti farkındayız.

Daha fazla çoğalacaklar göreceksiniz ve elleri cebimizde olacak maalesef.

Gidişat bunu gösteriyor.