Bu hepimizin ayıbı!.. "nerde bu gençlik" dedirten, insanı hüzünlendiren bir olay.
Günümüzde özellikle Ordu’da da sıkça karşılaştığımız otobüs içerisinde, özellikle gençler, yaşlı insanlara, kadınlı çocuklara, kısacası otobüste yer verilmesi gereken kişilere yer vermemek için yarışıyorlar.
Son bindiğimde gördüm ki, kimi uyuma numarası yapıp cama kafasını dayarken, kimi de hiç umrunda değilmiş gibi devam ediyor muhabbetine. Otobüste oturduğunuz koltuk sadece bir koltuk değildir. Bunu asla unutmayın. Sahip olduğunuz bir değerdir. Size aittir, bunu kime bırakacağınıza karar vermek de en doğal hakkınızdır.

Diyelim kime yer vereceğinize karar verdiniz ve kalkmaya hazırsınız. Seçtiğiniz kişiyi, bulunduğu konumdan alıp güvenle yerine oturtana kadar işiniz bitmiş sayılmaz. Ama bilmiyor ki, ayakta duran onca yaşlı insanın ahını aldığını. Ya da bilmiyor ki gün gelip aynı duruma annesi, babası hatta ve hatta kendisinin düşebileceği ihtimalini düşünmek bile istemiyorlar.

Ve bu bahsettiğimiz konu ayrı bir köşede dursun, bir de otobüse yaşlı annesi, babasıyla binen gençler de yer vermeyen gençleri görünce öyle bir hayıflanıyorlar ki, “bundan sonra yer verenin" demez mi?
der hem de öyle bir der ki. Kulaklarınıza bile inanamazsınız.

Böyle böyle yayılır bu yer vermeme virüsü ve hiç kimse birbirine yer vermemeye saygı duymamaya devam eder gider. Sonuçta bu toplumun bir ayıbı olup çıkar. Ancak bir de madalyonun öteki yüzü var ki bu bizi birazda olsa umutlandırıyor. Tabi ki hala ve hala yer veren duyarlı gençlik de var arkamızda.

Yaşlıları sevindirip gönül almayı bilen "hala gençlik ölmemiş" dedirten. Ve bunu yaparken bir karşılık beklemeyen, "yaaaa bak bi yer verdik. insan bir sağol der" gibi triplere girmeyen, yer verdi diye mazeretlerle bir daha yer vermemek için kendine göre bahaneler uydurmayan gençlikte var arkamızda.

Unutmayın! Otobüste oturduğunuz koltuk sadece bir koltuk değildir. Siz siz olun bu yer vermeme virüsünden bir an önce kendinizi kurtarın. Ve biz orta ve ileri yaş grubunu da umutlandırın ki biz de her daim hala gençlik ölmemiş demeye devam edelim…