Pandemi dönemi ile birlikte insanların evlerinde daha fazla zaman geçirmeye başladığı bu süreçte, aile içinde şiddet vakalarına sıkça tanık olmaktayız. Aile içi iletişime ilişkin bazı önemli tavsiyelerde bulunmanın da yerinde olduğuna kanaat getirdim.

Günümüzde iletişimsizlik çatışmalı iletişimden daha kötüdür. İnsanlar arasındaki iletişimde üç türlü iletişim yöntemi olduğunu biliyoruz. Birincisi sağlıklı iletişim. İkincisi çatışmalı iletişim gerilimin olduğu, ses tonunun yükseldiği. Üçüncü iletişim türü de iletişimsizliktir.

İletişimsizlik çatışmalı iletişimden daha kötüdür. Çünkü iletişimsizlikte uzatmayı oynamak vardır. İki taraf birbirinden duygusal olarak vazgeçmiştir, duygusal bir terk vardır.

Aile içerisi iletişimde yöntem değiştirmemiz gerekiyor. Korona salgınının yoğun yaşandığı günlerde iletişimsiz olan kişilerde en çok rastlanılan konuların ötelenmiş, ertelenmiş problemler olduğunu ve problemlerin tekrar gün yüzüne çıktığını gördüğümüzde, aile içi iletişiminin öneminden bahsetmek sanırım daha faydalı olur.

Aile içi iletişimde yöntem değiştirmemiz gerekiyor. A planımız işe yaramıyorsa B planımızı uygulamalıyız. Birbirini düzeltmeye çalışan ilişkiler vardır. O onu düzeltmeye çalışır o onu. Ego savaşları, güç savaşları vardır.

Onun yerine aile içi iletişimde eşimizin olumlu ve iyi taraflarını görebilirsek ve onun üzerinden ilişki kurmalıyız. Böylece sevgi artmaya başlar. İyi niyet ve sevgi varsa aile içerisinde çözüm vardır. Buna özellikle dikkat etmekte fayda var.

Şefkat ve nezaket kavramlarını canlandırmalıyız. Covid-19 salgınından dolayı Amerika’da FaceCovid isimli bir kitap çıktı. Kitapta yer alan kavramlardan birisi şefkat kavramı. Şefkat sevgiden daha büyük çünkü karşılıksız sevgi, şartsız sevgi var. Şefkati ailede daha çok kullanmak gerekir.

İkinci kavramda nezaket kavramı aile içi ilişkilerde yakın ilişkilerde yaşantılarda nezaketi kullanmak gerekli. Nezaket kavramı da saygıdan daha büyük ve daha yüksek bir duygudur, daha yüksek bir kavram, bir değerdir. Nezaketi daha çok canlandıralım. Bu iki kavramı eşimle çocuklarımla daha çok kullanacağım diye kendi kendimize etiketlersek bu iletişimimize yansıyacaktır.

Koronavirüs sürecinde çocuklarla doğru iletişim kurabilmeleri için de tavsiyelerde bulunmak istiyorum. Eşler birbirlerinin kusurlarını düzeltmek yerine takdir, övgü, onay sözcüklerini kullanmalı, birbirlerinin olumlu taraflarını bulmalı. Çocuklarımızla ilişkilerde ise pozitif disiplin önemlidir.

Buyurgan yaklaşım değil. Çocuğa şunu yap bunu yapma tarzında bir yaklaşım değil, çocuğu karşımıza alıp düzeltmek değil, çocuklarımızı yanımıza alıp ilerlemek, onunla birlikte zaman geçirmek, onunla birlikte kitap okumak, onunla birlikte televizyondaki bir programı paylaşmak. Onunla yanlışı da doğruyu da konuşabildiğiniz bir yol arkadaşı olabilmek gerekir.