Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazırlanan
bir bebek varmış. Bir gün yaradana sormuş:
-Rabbim beni yarın dünyaya göndereceğini 
söylediler, fakat ben o kadar küçük ve 
güçsüzüm ki, orada nasıl yaşayacağım?
-Tüm meleklerin arasından senin için bir 
tanesini seçtim. O seni bekliyor olacak
ve seni koruyacak. Meleğin sana hergün
şarkı söyleyecek ve gülümseyecek. 
Böylece sen onun sevgisini 
hissedecek ve mutlu olacaksın.
-Pekiiiii... İnsanlar bana birşeyler 
söylediklerinde, dillerini bilmeden 
söylenenleri nasıl anlayacağım?
-Meleğin sana dünyada duyabileceğin en 
güzel ve tatlı sözcükleri söyleyecek, sana
konuşmayı dikkatle ve sevgiyle öğretecek.
-Peki rabbim ben seninle konuşmak 
istersem ne yapacağım?
-Meleğin sana ellerini açarak 
bana dua etmeyi de öğretecek.
-Dünyada kötü adamlar olduğunu duydum,
beni kim koruyacak?
-Meleğin seni kendi hayatı pahasına 
dahi olsa daima koruyacak.
-Fakat ben, seni bir daha 
göremeyeceğim için çok üzgünüm.
-Meleğin sana sürekli benden söz edecek 
ve bana gelmenin yollarını sana öğretecek.
O sırada Cennette bir sessizlik olur 
ve düyanın sesleri cennete kadar ulaşır. 
Bebek gitmek üzere olduğunu anlar 
ve son bir soru sorar:
-Rabbim eğer şimdi gitmek üzereysem lütfen
çabuk söyle, benim meleğimin adı ne?
-Meleğinin adının önemi yok yavrum, 
sen onu ANNE diye çağıracaksın...