Bırakın memlekete bir şey yapmıyorlar, çivi çakılmıyorlar iddiasını. Olanları koruyabilsek buna da şükür diyeceğiz.

Her geçen gün hayat daha da çekilmez oluyor,  her geçen gün yeni sorunlar, daha Arap saçına dönmüş bir vaziyette dağ gibi katlanıp karşımıza çıkıyor.

Ve bizler, bol bol konuşmaya devam ediyoruz. Lafla peynir gemisi yürütmeye çalışıyoruz umutsuzca.

Kimi zaman “cek, cak” edebiyatı yapıyoruz.

Hayat devam ediyor.

Lakin yıllardan beri aynı sorunları taşıyoruz heybemizde.

Alın size yıllardan beri çözüm getirilemeyen bir konu.

Bence bu kentin en büyük sorunu, TRAFİK…

İnsanı çıldırtacak hale getiren Ordu trafiği nasıl, ne zaman, ne şekilde çözüme kavuşur bilmem ama durum git gide daha karmaşık bir hale geliyor farkında mısınız?

Bu memlekette araç kullanmak akıllı işi değil.

Bu memlekette araç kullanmak, asgari ücretle bir ay ev geçindirmekten çok daha zor. Çelik gibi sinirlere sahip olmanız gerek.

Çık evinden dışarı,  geç direksiyonun başına. Resmen bir başka adam oluyorsun aniden ve garip bir savaş veriyorsun kendi kendinizle.

Dar geliyor kaldırımlar, sokaklar.

İki arabanın yan yana geçemeyeceği sokaklarımız var.

Caddelerin bir tarafı, evlerin, dükkânların önü kiralanmış, park etmiş araçlar arasından girip çıkıyor insanlar.

İşi abartıp, kaldırımlara park yapan sürücülerin hiçbir şey umurunda değil.

Hele engelli vatandaşlar nerede yürüyecek, nereden geçecek kimse düşünmüyor.

Rast gele yerlerden kontrolsüz karşı karşıya geçişler yapılırken, sürücülerle yayalar arasında kavgalar, bağırıp çağırmalar eksik olmuyor.

Hele hava yağmurlu ise tıkanıyor yollar.

Milim milim ilerliyor trafik.

Hızla artıyor araç sayısı.

Yolların kapasitesi her geçen gün düşüyor.

Bakımsız, yamalı, kimi zaman derin çukurların üzerinden geçiyor tekerler.

Trafik akışı haliyle yavaşlıyor.  Öyle ki; kimi zaman kaplumbağa hızında.

Görüntü, gürültü, çevre ve hava kirliliğini artıyor.

***

Deli eder bu trafik insanı.

Psikolojimiz bozuluyor yavaş yavaş. Küçük önemsiz olaylar karşısında, aşırı büyük tepkiler veriyoruz. Burnumuzdan soluyor, öfkeleniyoruz. Sinirlerimiz bozuluyor.

Kaç seçim geçti, kaç başkan oturdu o koltuğa. Hep vaat, hep vaat…

Şehrin trafiğine çözüm bulun artık,

Olmadı, bir önerim var yetkililere. Mademki vatandaşın rahatını düşünüyorsunuz, şehir şebeke suyuna sakinleştirici ilaçlar katın.

Bu şehrin trafiği delirtiyor insanı…