Ordu ilimizde yaşanan bu vahşet, kadınlara karşı işlenen ne ilk ne de son olay olacaktır.

Bu vahim olayın ayrıntısına geçmeden önce, merak ediyorum daha dün çarşıda yürüyen kadınların yüzüne sinek ilacı atan zanlıya karşı ne yaptı bu adalet. Kamuoyunun kanayan vicdanlarını rahatlatabildi mi?

Bir sadist, insan müsveddesi yıllar önce gencecik bir çocuğu hunharca, acımadan elindeki bıçakla, onlarca kez bıçaklamış ve yargılandığı mahkemece 23 yıl hapis cezası ile tecziye edilmiştir. Çocuk haftalarca hastanende yatmış ve doktorların büyük gayretleri ile hayata tutundurulmuştu.

Bu vampirin ismi Katil Özgür Arduç’tır.

Bu mahkûmun dosyası oldukça kalabalıktır.

Dosyanın içerisindeki en önemli suçları uyuşturucu madde bağımlısı olması ve hırsızlıktır.

Cezasının yarısını çeken bu cani kanunlar gereği açık cezaevine gönderilmiştir. Çünkü kendisinde cezaevi yöneticileri iyi hal görmüşmüşlermiş.

Bu yöneticilerin hangi gözle gördükleri de merak konusudur. İncelenmeye değer sanırım.

Korumasız olan açık ceza evinden bir kez firar eden ve yapmış olduğu hırsızlık nedeni ile tekrar yakalanan bu caniyi hangi kafa tekrar açık ceza evine göndermiştir. İzne ayrılsa da dönmeyeceği anlaşılamamışımdır. İş te bu cani izine ayrıldı ve firar etti. Kim ödeyecek şimdi CEREN’NİN kefaletini.

Açık ceza evleri;

5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 14. maddesinde nitelikleri belirtilen açık ceza infaz kurumları, firara karşı engelleri ve dış güvenlik görevlisi bulunmayan kurumlardır.

Nasıl, neden, neye karşılık bu katili gözü dönmüş canavarı izin verdiniz? Biz adam öldüreceğini bilmiyorduk demeyin ve işin özünden sıyrılmayın. Hesap vereceksiniz. Kamuoyunu rahatlatacaksınız.

Gencecik bir kız,

Eğitim dünyasından,

Balerin eğitmeni,

Sanatı sosyalliği seven yüreği kocaman bir üniversiteli,

Kendinden önceki üniversiteli kızlar gibi aynı akıbeti yaşadı.

Suçu; sokakta yalnız dolaşmaktı. İşinden çıkıp anacığının kendisine yaptığı yemeklerine kavuşmaktı.

Gidemedi CEREN gidemedi.

Sokaklar engelliydi.

Hava karanlığa yüz tutmuştu.

Eli kanlı canavar,

Tamda CEREN’İN evinin girişinde iki bıçak darbesi ile o gülen yüzü soldurdu, canını aldı.

Adalet mi bu Allahım.

Üretken, eğitimci yaşama sevinci ile dolu genç bir kızın canını, köpek tasması taksan dahi havlamasını beceremeyen bir cani, kahpece aldı.

Ordum ağlıyor,

Türkiye’m ağlıyor.

Ama elden ne gelir ki, bir fidanı daha hiç den yere toprağa verdikten sonra.

Siyasilerden iki sözcük hitap,

eleştiri hukuk ve adalet sistemine hepsi o kadar.

Sanki adaleti bunlar bu hale getirmemişler.

Vah ki ne vah.

Sen ağlama artık CEREN, bak bizler ağlıyoruz.

Anan, baban, ablan ve diğerleri,

Hatta ülke ağlıyor.

Söyleyecek son sözüm;

Kanunları ve insanları bu hale getirenler utansın.

Kadınların ayaklarına parangalar vurmak isteyenler utansın.