Değerli arkadaşlarım, çocukken Hun İmparatorluğunun kahramanı Tarkan’ın çizgi romanını okurdum. Malkoçoğlu’nun, Karaoğlan’ın, Battalgazi’nin öyküleri ve şiirleriyle duygulanırdım.

Yeniçeri ocaklarında ki mehter takımının günümüzde dahi konserler vermesini sevgi dolu dinler, güzel bir haz alırdım.

2002 yılına kadar kimse Osmanlı’ya küfür etmezdi, hakaret etmezdi, aşağılamazdı. Ancak Ulusal kahramanımız Mustafa Kemal ATATÜRK’ e ve onun silah arkadaşlarına da hakaretler yağdırmazlardı.

AKP iktidarıyla karpuz gibi ikiye bölündük.

Ya Atatürkçü olduk ya da Osmanlıcı olduk, hep boş işlerle uğraştık. İnsanların ecdatlarına bakış açıları değişti.

AKP iktidarıyla padişah Vahdettin ve Abdülhamit yükselirken, Mustafa Kemal ve arkadaşlarını yerle bir ettik.

Kadının biri Cumhuriyet reklam arasıdır dedi, sustuk.

Mevta olmuş Mısırlı denen adam keşke Yunan, Türk’ ü yenseydi dedi, AKP’ liler çılgınca alkışladılar.

Mustafa Kemal ve İnönü’ye sarhoş dediler, Ulusal kahramanlara hakaret ettiler. Daha da önemlisi AKP iktidarı ile beraber Türk olmaktan kurtulduk dediler, yine sustuk.

Geçmişte Bayrağımıza hakaret ettiler, tüyümüz kıpırdamadı.

10 Kasım da Atamızı anmaya pejmürde gibi gelen rektör ve belediye başkanı denen cibilliyet sizleri gördük ama tek bir laf edemedik.

Reis, Cumhuriyet tarihinde en önemli işleri ben yaptım, Osmanlı da okuma yazma çok yüksekti, Latin harflerle azaldı,

dedi, ortalık fena karışacak diye düşündüm ama millet duymamazlıktan geldi.

Değerli okurlar geldiğimiz noktada bu iktidar Atatürk ve Atatürkçülüğü bitirmiştir.

Haydi geçmiş olsun…