Edep kelimesinin çoğulu olan âdâb; dinin gerekli gördüğü ve aklın güzel bulduğu bütün söz ve davranışları, uyulması gereken görgü kurallarını, göz önünde bulundurulması ve izlenilmesi gereken esasları ifade eder. İyiliğe ve güzelliğe yönelttiği için, insanın övgüye değer özelliklerine de edep denilir.

Böyle tarif ve ifade ediliyor adab. Günümüz Türkiye’sinde hemen her alanda bu kelimeden o kadar çok uzak kaldık ki, o kadar yani. Siyasette adab diplerde, iş hayatında adab, vicdanla cep arasında. Ana babaya saygı, büyüklere, yaşlılara, çocuklara, hayvanlara, engelli, engelsiz, muhtaç olan olmayanlara karşı, sosyal yaşam alanlarında ve aile içlerinde adab, maalesef yerini şiddet ve güçe teslim etmiş.

Artık haklı olmakta kar etmiyor. Gücün ve şiddetin karşısında sen ne kadar haklı ve doğru da olsan maalesef kar etmiyor. İnsanlıktan çıktığımız o kadar çok şeyle karşılaşıyoruz ki, gözümüz dönmesin yeter ki, niyeti halis olmayanın ameli de fiiliyatı da zaten adab dışında kalır.

Uyuşan ve uyuyan bir gençlik, lüks, zevk sefa peşinde koşan bir gençlik, anası babası harçlık veremeyince el kaldırma cüretini hatta ve hatta el kaldıran bir gençlik duruyor karşımızda. Bizi yönetenlere, yönetmeye kalkanlara vekalet verdiğimizde mecliste adab bırakmayanlara da söylenecek söz ne olabilir acaba. Vekaleti veren kendimiz değilmiyiz ki, kendimiz edip, kendimiz buluyoruz resmen.

İyi halde değiliz vesselam. Kim ne derse desin fotoğraf çok başka, gerçekler çok başka. Türkiye’de bana göre “AHLAK BİLİMİ”nin ivedilikle güçlendirilmesi gerekiyor. Bunu bilir bunu söylerim. A’dan Z’ye kadar kendimize bir çeki düzen vermemiz gerekiyor. Diyanetinden Milli Eğitimine, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığından Emniyetine, tarihçisinden hukukçusuna varıncaya kadar her kurum ve konusunda ki uzmanlar, artık “AHLAK BİLİMİ” ne adab-ı iyice ve bir o kadar da sağlam temellere dayanarak inşaa etmelidirler.

Aksi takdirde on yıl sonra bir ahlak erezyonu yaşarsanız hiç şaşırmayın. Nesil, adab kelimesini rafa kaldırmış, haberiniz olsun. Nesil, haydan hayadan uzak kalmış, nesil herkes kendine baksın der olmuş, nesil, geçmişini hak ederden uzak kalmış, geleceğe on karış havadan bakıyor. Artık hiçbir şeye saygı da kalmamış. Haberiniz olsun.