‘’Her nefis (canlı) ölümü tadacaktır.

Ölüm canlılar içindir. Bir gün çok sevdiklerimizin başına geldiğinde kabullenmekte zorlanırız ama biçare  kalırız.

Değerli Okurlarım,

Geçenlerde  değerli bir Komutanım, dostum, arkadaşım olan, Güney doğu da PKK ya karşı destanlar yazdıran  bir büyüğümün kayınçosu, Kalp rahatsızlığından dolayı Trabzon iline bir hasta haneye gelirler.  Kayınçosu Ömer Kahraman bir öğretmendir. 60 yaşlarındadır. By pas olması gerekmektedir.  Kendi ayakları ile diğer eniştesi ve kankası olan İbrahim bey ile hasta haneye giriş yaparlar.   Tedavi, bakım ve ameliyat olur ama hasta haneden çıkamaz.  Mefta olarak bir cenaze nakil aracı ile memleketine oradan da ebedi yolculuğuna çıkar. Defin işlemleri yapılır. Ve göz yaşları içerisinde her kes ikametine çekilir.

Ömer Hocam, sessiz, sakin, dürüst, içine kapanık bir kişiliğe sahiptir. En katı düşmanını dahi ona sorsanız,

Ömer Bey bu adam nasıl biridir?

İyidir der geçerdi. Asla bir karıncayı incitmezdi. Bekardı, ama torunları ve yeğenleri ile çocuk özlemlerini giderirdi.

Aile bireylerinin, ablalarının, kardeşlerinin arkasından akıttığı göz yaşı sel oldu gitti. Efsaneleşen komutanımın ve bacanağı İbrahim Beyin  akıttıkları göz yaşı derinden yaraladı yüreğimi.

İnançlı bir aileden gelen bu eşsiz güzelliklere sahip aile, Ölümü bir türlü kabul edemiyordu.  Meftanın daha genç olması mıdır bilemem ama aralarındaki güçlü bağı görmek,  yüreğime biraz su serpmişti.

Meftanın babası İmamdı, ben kendisini tanıyamamıştım. Ama cenaze namazına gelen yüzlerce kişi Babaları ve Ömer Hoca için dedikleri çok güzel deyimlerdi. Ölünün ardında iyi konuşulması, Meftanın ruhunu rahatlatacağını biliyorum. O nedenle de gönlümde rahatladı.

Her zaman söylediğim bir cümle vardır. İnsanlar iki şekilde anılırlar,

Ya  Allah’ ile,

Ya da anaları ile ,

Değerli hocam, Sen Allahın ile anılacak bir insansın. Yetiştirdiğin Yüzlerce öğrencin ve ailen seni hep iyi bir şekilde anacaktır.

Tüm aile fertlerin ardında göz yaşı döktüler. Acıları henüz çok taze, Özlemleri her geçen gün arttıkça kalpleri sızlamaya devam edecektir. O güzel ailenin ardından döktüğü göz yaşları isyan değil, sevginin eseridir.  Biliyorum ki kabrinin başında avuçlarını Allaha açıp ettikleri dualar ruhunu rahatlatacaktır.

Güle güle Hocam.

Allahım gani gani rahmet eylesin.

Tüm aile fertlerine sabırlar diliyorum.