Maskara ve madara konusu oldu poşet kültürümüz. Sosyal medyada alışverişte kullandığımız ve şimdide ücretle 25 Kuruşa aldığımız poşetler üzerine envaın çeşit senaryolar uygulayarak paylaşım yapanların sayısı arttıkça artıyor.

Yıkayıp, asıp, kurutup, ütüleyerek yeniden kullanmaya başlayanları mı dersiniz, alışverişe giderken ceplerini poşetlerle dolduranları mı dersiniz, inşaat el arabalarını marketlere sokanları mı dersiniz, paltolarını, ceketlerini, şapka ve berelerini poşet yerine kullananları mı dersiniz, poşet adına icatların biri gidiyor biri geliyor.

Poşet ücretlenmeye başlayınca sanki yeni bir sektörde beraberinde açılmış gibi görünüyor. Bazı vatandaşların şimdilerde sırf matrah olsun diye poşet toplayıp, 5-10 kuruşa satmak istemelerini dile getirmeleri de sanki hurdacılık sektöründe yeni toplama malzemesi olacak gibi görünüyor.

Burası Türkiye, valla yakın bir tarihte sokaklarda, mahallelerde, “Poşetçi geldi hanım poşetçi” diye bağıranları, çağıranları duyarsanız hiç şaşırmayın. Öyle ya 25 kuruş vermek nerede, yoksa 5-10 kuruşa almak nerede? Bir kuruşun hesabını yapan vatandaş 15 kuruşluk farka valla göbek atar mı? Atar.

Dediğim gibi matrahlıkta, maskara ve madaralıkta  marifetli bir millet olduğumuz aşikar değil mi? Aslında bir özelliğimiz de gülüyoruz ağlanacak halimize. Ne yapalım başa gelen çekilir mantığından yola çıkarak haydi ilk nara benden gelsin o zaman: “POŞETÇİ GELDİ HANIMMMM POŞETÇİİİİİİİ”