Ordu’da zaman zaman yazılı ve görsel basının gündemine konu olsa da, yaptığım gözlemlerde hala bir sonuç alınamadığına üzülmekten kendimi geri alamıyorum. Gündelik yaşantımızda nedir canımızı sıkan, bezdiren ve usandıran konular? Hemen sıralayayım.

Birincisi malum dilenciler. Üredikçe ürüyorlar, sırtında çocuğu istismar edeni mi dersin, yere oturup dizinde çocuğu istismar ederek dileneni mi dersin. Kavşaklarda çocukların eline peçete vererek öne süreni mi dersin, kendileri bizzat parselledikleri muhitlerde duygu ve vicdan sömürüsü yaparak el açanları mı dersin, insanlar yürürken yollarını keserek ve taaa burunlarına kadar dayanarak Bir lira versene diyenlerimi dersin, ne derseniz deyin tükenmediler gitti arkadaş.

İkincisi, Altınordu Merkez ilçede başı boş sokak hayvanlarının özellikle akşam ve gece saatlerinde tehdit unsuru olmalarının defalarca uyarılar yapılmasına rağmen bir sonuca gidilememesi de ayrı bir merak konusu oldu. Aç kalan sokak hayvanlarının akşam ve gece saatlerinde vatandaşlara ne gibi sıkıntı ve çile yarattığı da bir başka versiyon. Sayılarının her geçen gün daha arttığı sokak hayvanlarına yönelik kapsamlı bir çalışmanın ne zaman başlatılacağı da yine akıllarda duruyor.

Üçüncüsü, işportacıların gelişi güzel dağılımları ve bu dağılımların yayaları sıkıntıya sokmaları hayli şikâyet konusu oldu. Bugünlerde akşam saatlerinde köşe başlarının yanı sıra yaya güzergâhlarını da mesken tutan işportacılar, vatandaşlara kendilerini belediyeye ödedikleri işgaliye paraları ile savunarak geçiş ve yol kapama üstünlüklerini kendilerinde görmeleri de abesle iştigal değil midir?

Son olarak bir de şu eksoz gürültü kirliliği konusu maalesef hala çözüme kavuşmadı. Özellikle motosikletler ve yaşlı araçlara takılan eksozlar inanın ölüyü bile dirilten cinsten. Oysa kalp hastalarının, engellilerin yaşlı ve ağır hastaların gürültüye karşı hassasiyetlerini hepimiz biliyoruz değil mi?

Şunu çok merak ediyorum. Acaba bizim duyduğumuz bu eksoz gürültülerini Emniyet trafik ekipleri, Jandarma trafik ve Belediye zabıta trafik ekipleri duymuyor mu? Bunlar göreve çıkarken kulaklarına pamuk tıkamıyor her halde değil mi?

İşte başlıca günübirlik yaşantımızda canımızı canından eden, burnumuzdan fitil fitil gelen, sıkıntı üstüne sıkıntı koyan, takatımızın kalmadığı bugünlerde bezginliğimizi artıran, meselelerin biz her geçen gün azalmasını beklerken maalesef bu meseleler her nasıl oluyorsa oluyor, üredikçe üremeye devam ediyor olmasıdır. İnşallah ilgili, yetkili ve konuların muhatapları bu kez hassasiyetlerini gösterir, halka nefes aldırır diye düşünüyorum.