Ordu’da siyasi partiler seçim startlarını art arda vermeye başladı. Şimdi gözlerimizi her seçimde seçimin türü ne olursa olsun bende aday adayıyım diyen isimlere çevirdik. Neden mi gerçi olacaklarından değil, olamayacaklarını kendileri de biliyorlar ya, bende buradayım imajını verme adına boncuk gibi sıraya dizilenlerden bakalım bu kez yine sahneyi hangi isimler terk etmeyecek.

Vekillik, başkanlık, muhtarlık, meclis üyeliği vasfı bulunmayan yüzlerce aday adayı sayıları artacak mı? Azalacak mı? Sorularının merakı kamuoyunda oldukça merak ediliyor. Sırf dostlar alışverişte görsün düşüncesinde olan aday adaylarına, bu kez partiler ne gibi söz ve taahhütlerde bulunacak? Buda başka bir merak konusu.

Üç liranın, beş liranın, 10 liranın lafı olmaz, gireyim de iki türkü de ben söyleyeyim zihniyetinde olan aday adaylarına zaten seçmen de itibar etmiyor. Yıllardır aday adaylığını alışkanlık haline getiren bu tür insanlar işte bunun farkında değiller. Farkında olsalar dahi tınlamıyorlar. Seçmende, parti de itibar etmiyor güzel kardeşlerim. Kendinizi rezil rüsva etmeden oturun oturduğunuz yerde.

Bir söz vardır! Taş yerinde ağırdır. Bir sözde görev istenmez, verilir. Bu iki sözü de lütfen artık kulağınıza küpe edin. Her zaman her yerde yırtık dondan çıkar gibi partilerin, seçmenlerin karşısına çıkmanın bir getirisi yok artık.

Eğer vasfınız, karakteriniz, ahlakınız, kabiliyet ve beceriniz, kendinize hakimiyetiniz, insanlara dokunma yetiniz, hak, hukuk ve adaletiniz Allah katında muteber ve karşılık görüyorsa zaten görevde ayağınıza gelir. Bu nasihatlar bitmez biliyorum ama bir kez daha hatırlatmakta yarar görüyorum.

Şimdi pamuk eller cebe demeden önce aynanın karşısına geçin. Şu soruları kendinize sorun. Ben adilmiyim, adaletlimiyim, hak, hukuk sahibimiyim, kul hakkından korkarmıyım, 750 bin nüfusun vebalini boynumda, sırtımda taşıyabilirmiyim, bilgim, birikimim, donanımım bu sorumluluğu kaldırabilir mi, Ordu bana bu şansı verir mi gibi soruları sorun kendinize.

Pamuk eller cebe demeden önce size son sözde benden gelsin. Paranıza yazık güzel kardeşlerim. Eğer çıkacak paranız varsa, hayır hasanet işlerinde kullanın o paraları. Dediğim gibi taş yerinde ağırdır ve görev istenmez verilir…