Dün Başkumandanlık Meydan Muharebesi yani 30 Ağustos Zafer Bayramı tüm Türkiye genelinde çeşitli tören ve etkinliklerle kutlandı. Kadim bir dostumun dikkatini çekmiş olmalı ki, sabah saatlerinde sosyal medya hesabında aynen şöyle bir eleştiri de bulunmuştu:

“Sayın bazı vekil ve bazı kamu kurumları.. Otomatik mesajlarınızda Mustafa Kemal Atatürk ‘ün şanlı adını hele de BAŞKUMANDANLIK Meydan Muhaberesine zaferine karşın anamayışınız Türkiye Cumhuriyeti devletine, tarihe, Yüce Türk Milletine, şehitlere hakarettir... Atatürk’ün Türkiyesi’nde koltuklar rahat değil mi?..”

Gün boyunca bu eleştiri hep aklımın bir kenarında dururken gözümde sürekli telefonuma gelen kutlama mesajlarındaydı. Kadim dostumun ne kadar haklı olduğunu bana gelen mesajlarda da görmenin üzüntüsü ve ezikliğini yaşamak zorunda kalmak da benim için ayrı bir duygu oldu.

Atatürk’ün Türkiye’sinde her şey olabilirsiniz! Adam olamadıktan sonra bir şey olmanın anlamı da bizim için hükümsüzdür. Makam, mevki, şan, şöhret, para, pul her şeyin sahibi de olabilirsiniz. Ama vefasız olmaya da hakkınız yok efendiler, hanımlar, beyler vefasız olmaya hiç de hiç hakkınız yok bilesiniz.

Çünkü dün Atatürk’ün Türkiye’sinde Sarıkamış Tabyaları, Aziziye Tabyaları, İnönü, Sakarya, Gelibolu, Çanakkale, Ulu önder Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün yokluğunu, burukluğunu yaşadı. 81 vilayetin şehitlikleri yastaydı. Ve 81 vilayetin meydanları Ata’sını andı. Çünkü bu Zafer’in başka bir adı, başka bir benzeri de yoktu. Olamazda zaten. Dünya tarihine mal olmuş bu cihan harbinin kahramanına hiçbir Müslüman ve Türk evladının vefasızlık yapma hakkı da, lüksü de yok, bu da böyle biline.

Her ne kadar söylemlerinizde, zikir ve zikriyatlarınızda Ulu Önderimizi anmak ve elinize, dilinize dolamak istemeseniz de, Atatürk’ün Türkiye’sinde sizin gibilere inat, inadına; “NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE” şanlı zaferimizin 96. Yılı kutlu olsun.