Yüzyirmi (120) yıllık tarihçesinde üç nesil birden devşiren fındık, bu sene de yine bir sürü muamma ve spekülasyonla karşı karşıya kaldı. Başta rekolte açıklamaları akabinde fiyat endişesi Ordu’da ve Karadeniz’de yine her yıl olduğu gibi bu senede klasik açıklamalara neden oldu.

Siyasetçilerin günü kurtarma ve klasik beyanları, Fındıkla iştigal eden sanayiciden manavına varıncaya kadar açıklamalar ezberleri maalesef bozmuyor. Tekelci firma da adamlar işlerine güçlerine bakıyor, bizim kazanamadığımız paraları çatır çatır kazanıyorlar. Bu tekelciye de helal olsun demekten başka bir şey demek gelmiyor elimden.

İstikrarlı bir fiyat için fındık üreticisi bekleyişini sürdürüyor. Bence boşuna bekliyorlar. Çözümün kendileri olduğu bir akıllarına dank etse bu mesele bir sezonda hallolur. Peki üretici ne yapmalı? Diye soracak olursanız sıkı durun şimdi.

Fındık üreticisi sanayicisine, tekelcisine, tüccarına ve manavına bir sezon fındık satmayacak. Yani fındığı karaborsaya indirmesi gerekiyor. Kimse borcundan harcından dolayı da korkmasın. Borç harç ertelenir ama fındıkta istikrar ve kararlılık asla ertelenmemeli diye düşünüyorum.

Fındık karaborsa olursa Avrupa felç olur. Tekelci felç olur, sanayici dize gelir. Tüccarı, manavı bütün Sivil Toplum Kuruluşları başlarını iki ellerinin arasına alır. 120 yıldır yapılmayanı gelin bu sezonda gerçekleştirin diye sesleniyorum 400 bin fındık üreticisine. 8.5 milyon insanın ekmeği, alın teri, namusu, düğünü, cenazesi, hastalığı, sağlığı her şeyi olan fındığı gelin bu kez karaborsaya çekin derim.

Bunu her zaman da yapabileceğinizin korkusunu da salmak koşuluyla fındık bu sene karaborsa gitsin bakalım sonuç ne olacak. El mi yaman, üretici mi yaman millet bir görsün bakalım. Fındığın şu an başka türlü bir kurtuluşunun olduğunu pek görmüyorum. En büyük kurtuluş ve çözüm olarak şimdilik aklıma bu geldi. FINDIĞINIZI DERHAL KARABORSAYA ÇEKİN!.. İnanın başka yol gözükmüyor.