Ülkemizde hayvancılık üretimi tarihe gömüldü.

Hatta gömülmek bir yana öldü de diyebiliriz.

Hükümet gerçeği görmüş olacak ki, hayvan üreticilerine destek verme kararı aldı. Üreticilere 300 koyun verilecek ve yavruları da satın alma kararı verilmiş. Yani üretici, besledikleri küçük baş hayvanların etinden, sütünden, yağından, tüyünden ve yavrusundan istifade edecekmiş.

Hayvancılık için bazı şartlar gerekliymiş,

Bunlar;

Ailelerin köyde çiftçi olması ve arsa - tarla sahibi olmaları yeterli kriter olarak sayılacak. Her aile için için verilecek koyun sayısı da sabit 300 olacak.

Bu şartları kabul eden aileler, devlet tarafından tapularına ipotek konularak 300 damızlık koyun desteğini almış olacaklar.

Hem kendi işlerini yapacaklar hem ekstra olarak sigortaları ve maaşları olacak. Bunun yanında koyunların veterinerlik hizmeti ve yem hizmeti de ücretsiz olacak.

Buraya kadar harika,

Peki bundan sonrası.

Bir çobanın sesine kulak verelim.

Sayın Cumhurbaşkanım,

Ben çobanım, köyde ikamet ediyorum. Hayvandan da iyi anlarım. Ama arazim yok. Mandıram yok. Sadece hayvandan iyi anlarım. İyi besler iyi yetiştiririm diyor. Siz asıl desteği bize yapmalısınız. Zengin köy ağalarına bu teşviki verirseniz. Onlar bu işi gene bize yaptıracaklar ve parayı gene onlar kazanacak. Arazimizin olmaması suç mu? Bana teşvik verin, geri dönüş yaptıramazsam canımı alın. Hapse tıkın.

Biz devlet olarak çözüm yollarını bulamıyoruz. Çobanın da seslendirdiği gibi asıl teşviki alması gerekenler alamaz ise biz çok daha Avrupa’nın eline bakar, hayvan ithal eder, paracıklarımızı da çar çur ederiz.