(İŞÇİ BENİM!)

Türkiye genelinde her yıl kaoslarla biten 1 Mayıs İşçi Bayramı, yarın da tüm ülkede olduğu gibi ilimiz Ordu’da da kutlanacak. Yarın yine bütün sendikalarımız, sivil toplum örgütleri, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının başları ellerine megafonları alıp alanlarda bangır bangır bağıracak.

Biz işçiler de yine çalınan tıngırtılar eşliğinde el, kol, göbek, kalça kıvırmaktan başka bir şey yapmayacağız. Yani birileri mikrofon ve megafonlarla sırtımızdan prim yaparak, bir yerlere boy gösterecek. Birileri yine podyum kabadayısı gibi boy gösterecek. Birileri yine höst ulan dediğini zannedecek. Adı da 1 Mayıs İşçi Bayramını zar zor kutladık veya kutlayamadık olacak.

YOK ÖYLE YAĞMA…

İŞÇİ BENİM! Eğer işçi ben isem, verin megafonu, verin mikrofonu elime bakın bakın da bayram nasıl kutlanıyormuş göstereyim hepinize…

İŞÇİ BENİM! Müzik çalacaksam Edirne’den Hakkari’ye, söz söyleyeceksem Muğla’dan Artvin’e, şahlanacaksam güle oynaya Adana’dan Samsun’a kadar elimi, kolumu kaldırıp, göğsümü kabarta kabarta işte işçi benim diyerek parmağımı birilerinin gözüne sokabileyim.

İŞÇİ BENİM! Hadi bırakın elimin, yüzümün karasıyla geleyim alanlara. Bir tarafı yüreği gibi parçalanmış ellerimle geleyim alanlara. Sözün özü, hadi bırakın ben ben gibi geleyim alanlara.

İŞÇİ BENİM! Bu 1 Mayıs’ta, sendikalarımız, sivil toplum örgütleri, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının bu kez de beni merdiven veya basamak yapmalarını istemiyorum. Buna şiddetle de karşıyım. Karşıyım arkadaş.

İŞÇİ BENİM! Alanlarda ben olmalıyım. Bir kolumda Başbakanım, bir kolumda Cumhurbaşkanım, alnımda Ay Yıldız’lı bayrağım. Göğsümde vatanım, bileğimde erk’im olmasını isterim. İşçi benim isterim arkadaş kime ne.

YOK ÖYLE YAĞMA…

İŞÇİ BENİM! Bırakın bende işçiliğimi bileyim. Bırakın bu kez de işçi olduğum bilinsin. Alın terimi, emeğimi, ülke ve aile ekonomisine ettiğim sarf ve çabayı, kavgadan, nifaktan ve ayrımcılıktan uzak, şikayet ve sitem adı altında değil, bayram tadında bu kez de ben, (biz) hatırlatalım…

YOK ÖYLE YAĞMA…

Hadi bu kez beni, (bizi), bana ve (bize) bırakın medeni cesaretiniz varsa tabi.

İŞÇİ BENİM GARDAŞ!… İŞÇİ BENİM! AĞAM, PAŞAM, Hadi kalın sağlıcakla.