ÇOCUKLAR ŞEKERDE YİYEBİLSİN…

İnsanın içi acıyor.

O Masum çocukların, gelecekleri yok ediliyor.

Gazze Şeridi’ndeki Filistin Sivil Savunma Birimi, İsrail’in Gazze Şeridi’nin çeşitli bölgelerine son 5 günde düzenlediği saldırılarda 70 çocuğun öldüğünü duyurdu.

“Saçlarım tutuştu önce, gözlerim yandı kavruldu. Bir avuç kül oluverdim, külüm havaya savruldu.”

Nasıl öldüler.

Ne acılar çektiler anlatılamaz.

***

5 yaşında bir kız çocuğu.

Tecavüz…

Boğularak öldürülüyor.

İnanamıyor insan.

Nasıl olur?

***

Evleniyorlar, evlenmesi için zorluyorlar.

Henüz hayatlarının baharında olan kız çocukları, sanki susuz ve ışıksız bir ortamda canlı kalmaya çalışan çiçekler gibi bir çile çekme sürecinin tam ortasına atıyorlar onları.

Her yerde, hemen hemen memleketin her köşesinde erken yaşta evlendiriyorlar küçücük masum kızları.

Özellikle kırsalda.

İmam nikâhıyla,

Ellerinden oyuncakları alınıp, çöpe atılıyor hoyratça, küçük omuzlara taşıyamayacakları sorumluluklar yüklüyorlar…

Eziliyor,

Un ufak oluyorlar haliyle.

Özellikle gazetelerin 3. Sayfalarında alıyorlar yerlerini.

Tecavüze uğrayanlar, işkence görenler, öldürülenler, yakılan, küçük yaşta satılan gencecik, henüz hayatlarının baharında onlarca kız çocuklarının yürek yakan öyküleri yayınlanıyor sayfa sayfa…

Rakamlar inanılmaz…

Kızlarımız ateşin ortasında yanarken, sesimiz ne kadar çıkıyor?

Affedelim diyor herkes…

Affedelim ve bundan sonra hiçbir şey olmamış gibi devam edelim diyorlar…

Aileler,

Büyükler,

Mahalledekiler,

Hatta devlet dâhil…

Oysa suç affedilirse azalmaz, aksine artmaz mı?

 

“Çalıyorum kapınızı, teyze, amca, bir imza ver. Çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler.”