HALET-İ RUHİYE

Sokakta rast gele, karşıdan gelen birisine  “merhaba” deyin.

Ve ardından “nasılsın” diye sorun.

Vatandaşın yüz ifadesi hemen değişecektir.

Konuşmanın bir faydası olmadığının farkında.

Tek bir sözle geçiştirir seni, şaşırma.

“İyiyim…”

Yalanda olsa…

***

Vatandaş sararmış kuru ağaç yaprakları gibi dökülüyor.

Artık direnmekten, mücadele etmekten yorulmuş,

Bıkkın,

Yorgun,

Bırakmış kendisini,

Rüzgâr nereden eserse o tarafa sürüklenip gidiyor.

Basıyorlar kimi zaman bedenine.

Ayaklar altında eziliyor hoyratça.

Örseleniyor,

Yağmur yağıyor üzerine.

Kar yağıyor.

Üşüyor…

***

Sokakta rast gele, karşıdan gelen birisine  “merhaba” deyin.

Ve ardından “nasılsın” diye sorun.

Vatandaşın yüz ifadesi hemen değişecektir.

Şaşkın yüzünüze bakacaktır.

Uzaydan gelmiş,

Başka dünyaların insanıymışsınız gibi bakacaktır gözlerinizin içine.

Nasıl olabilir ki sizce?

***

Vatandaş sararmış kuru ağaç yaprakları gibi dökülüyor.

Artık direnmekten, mücadele etmekten yorulmuş,

Bıkkın,

Yorgun,

Bırakmış kendisini,

Rüzgâr nereden eserse o tarafa sürüklenip gidiyor.

***

Yıl 2025 olmuş neredeyse.

Tüm dünyada gelinen durumun özeti aşikar.

Kimse kimsenin sırtında taşıdığı yükün ağırlığının farkında değil.

Herkes kendisini bir şekilde kurtarma mücadelesinde.

Kural basit.

“Önce can, sonra canan…”

Bu dünyada…

Yaşadığımız bu zamanda…

Acı ama gerçek bu maalesef…