POLİTİKACI SÖZÜ

 

Adaylar sahada.

Vatandaşı ziyaret ediyorlar.

Üçer beşer, partili gruplar halinde.

Oy kurban olurum ben size.

Oy ölürüm sıfatınıza…

Ne güzel cümleler kuruyorsunuz öyle.

Ne güzel bakıyor,

Ne güzel öpüyor,

Sarılıyorsunuz halka.

Mülayim,

Kibar,

Ne hoş üslupla konuşuyorlar öyle,

Valla saatlerce dinlemek istiyor insan.

Oy vermezsem ayıp edecekmiş gibi utandırıyorlar bizleri.

 

***

Hepsi çok dürüst.

Hepsi yaşadığı memleketi, hasbi hal ettiği vatandaşı, canından çok seviyor.

Buram buram yanık kokusu, mahallenin ucundan hissediliyor.

Hizmet aşkıyla yanıp tutuşuyorlar.

Hele o koltuğa bir otursunlar.

 

***

Vatandaşı ziyaret ediyorlar.

Adaylar üçer beşer, partili gruplar halinde.

Evlerde, mahallelerde çarşıda her yerde halkın nabzını tutuyorlar.

Vatandaş dert yanıyor,

Bir dokun, bin ah işit.

Mevcut adaylar kafa sallıyor.

Hatta seçilirlerse tüm dertlere çözüm bulacakları sözünü veriyorlar.

Vatandaş inanıyor/inanıyor gibi görünüyor.

Adaylar memnun iş tamam, oyları kaptık düşüncesiyle başka kapıya yöneliyorlar.

 

***

 

Karşılıklı oynanan bir oyun bu.

Vatandaş politikacıları,

Politikacılar vatandaşı iyi tanıyor.

Son sözü sandıkta söylüyor seçmen.

O ziyaretlerde kaç takla atarsan at,

İstersen ağzınla kuş tut ne kadar etkili olur bilmem ancak,

Vatandaş eski vatandaş değil,

 

“Politikacı sözünün” ne anlama geldiğini biliyor herkes.