BİR BİR EKSİLİYOR DÜZ MAHALLE

 Yeni sağmıştı ineğini, Osman amca da atını dizginlemiş eyerini takmış Selimiye'ye doğru  yol almıştı.

Pamuk annem, Düz Mahallenin güleç aydınlık yüzlerinden, Hamiye yenge  yaşıtım merhum kardeşim Uğur ve  evin küçük kızı Arzu ile oturun şu sofraya demişti .

Küçüğüz büyükler  çoktan sokağa kaçmışlar. Yer sofrasında hayatımın en güzel  taze süt katılmış, yine kendi peyniri ile yaptığı peynirli yumurtalı  kahvaltısını yapmıştım. Hala damağımda hala o yer sofrası ve bakır sağanda peynirli yumurta  gözüm önünde...

Hamiye yengem...

Uğur'um...

Düz mahalle birer birer gidiyor...

Yaşlanmak veya zamanı gelmek.

Hayat bizi terbiye etmiyor, alıyor...

Gidenlere rahmet, kalanlara selam olsun...