M A R A Z

Ne oluyor bu  memlekete yahu.

Sanki saldık çayıra Mevla kayıra durumu yaşanıyor.

Şehrin işlek caddelerinde,

Cami önlerinde,

İki adımda bir dilenciler çıkıyor karşımıza.

Kimisi tek başına,

Kimisi yanlarında çocuk var genellikle.

Üst baş perişan, kir pas içerisinde, yüzlerine takındıkları ezilmiş, yoksul ifade,

Ellerini açmış, ağızlarından anlaşılmaz kelimeler dökerek

Yardım istiyorlar.

Merhametlidir bizim insanımız veriyor üç beş kuruş, doymuyorlar.

Bu defa hedef başka vatandaş.

***

Sırrıpaşa caddesinde yürürken aman dikkat.

Yerde  sessiz sedasız uzanmış yatan bir köpeğin üzerine basabilirsiniz.

Bir değil, iki değil, üç değil…

Orhan Veli’nin SERE SERPE şiirindeki gibi. “Olmaz ki! Böyle de yatılmaz ki!”

Kimi zaman sayıları oldukça fazla bir vaziyette, yatarken yada hareket halinde görebilirsiniz.

***

Her girdiğiniz cadde ve sokakta çöp bidonlarının  yanında  o bildik klasik araçlarıyla, çöpün içerisine sarkmış birilerini görme olasılığınız yüksek.

Yarı beline kadar çöpün içerisindeki bu insanlar geri dönüşüme kazandırılan her ne bulurlarsa toplayıp, arabalarında istifliyorlar.

Daha çok yabancı bunlar.

Misafir olarak gelip, halen misafirlikleri devam edenler.

Lakin bıktık artık.

***

Son günlerde başta Suriyeliler olmak üzere mültecilere yönelen tepki, yaşanan uyum sorunları ve bunların toplumda yarattığı rahatsızlık artık daha yüksek sesle dile getirilmeye başlandı.

İdare ediyoruz…

Görmezden geliyor, katlanıyoruz belki.

Oysa boşuna dememişler iyi niyetten maraz doğar diye.

Maraz doğuyor haberiniz ola.

Artık anlayışın yerini tahammülsüzlük almaya başladı…