POLİSİN KARISI

8 Mart Dünya Kadınlar Günü bugün.

Her yıl olduğu gibi bu yılda kutlayacağız.

Birileri çıkacak, kameraların karşısında kadını, kadına verdiği değeri,  kadınlarımızı anlatacak cümlelerinde.

Süslü, janjanlı , afili kelimeler yan yana gelecek yine.

Yılda bir kez, bugün kadınlara kadın oldukları, çok değerli oldukları hatırlatılacaklar bize.  Onlar da dinleyecekler.

***

Her bugünde rahmetli anam gelir aklıma. Polis Muzaffer’in karısı.

56 yıla sığdırdığı hayatında iyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir kadın olmak için çırpındı durdu.

Hey gidi polisin karısı, ne savaştı senin kişi.

Babam öldükten sonra sadece bir tek emekli maaşıyla, yıllar boyunca beş erkek, bir kız toplam 6 kardeşim için verdiğin çabayı,

Küçük banyonun eşiğinde, ağzında birinci sigarası, dumanlar içinde, leğende çamaşırlarımızı yıkarken mırıldandığın yarım kalan türkünü,

Hepimizi sırtında taşıyarak, derin suları, yüksek dağları aştıktan sonra veda edip, gidişini unutmayacağım.

***

İTİRAF

Senden sonra

Tüm yaşamın boyunca yılmadan

Ardından açtığın o pencereden

Gök kuşağının tüm renkleri konuk şimdi

***

Ektiğin umut tohumları

Senden sonra da yeşerdi ocaklarımızda

Yemyeşil bir orman oldu yüreklerimizde

Yağmurla büyütüyoruz bir bebek gibi

Sabırla…

***

“Sıcacık bir ekmeğin buğusuydu” gülüşün

Donmuş yürekleri ısıtan bir tas sıcak çorba…

Ekmeğimize katık ettiğimiz zeytin tanesi…

Her daim avuçlarımızda sakladığımız.

***

Sen hiç bitmeyen savaşların kahramanıydın bizim için

Elinde kılıcın, son ana kadar kavganın tam ortasında,  hiç kaçmadın

Sen kimsenin farkında olmadığı, kanlı savaşların madalyasız askeriydin

 

Bütün analar gibi güzeldi yaşam kavgan.

Gurur duy ana;

Ne mutlu sana!

***

Bu şiir ona.

Bu şiiri onun için yazdım. Polis Muzaffer’in karısına.

Hayatı, yaşadıkları belki de milyonlarca satılacak bir roman olan rahmetli anama, sadece kısa bir şiir yazabildiğim için utanıyorum…

Lakin, içim çok rahat.

Analar, öldüklerinde cennete gidiyorlardır mutlaka…