AMELE MEMED

Amele Memed, sabahleyin çocuklarını öptü, İşe gitmek için evden dışarı çıkarken küçük oğlu seslendi

"baba" akşam gelirken çikolata istiyorum.

Bunu duyan baba geri döndü ve yavrusunu bir kez daha öptü,
Sanki son kez öpmüştü yavrusunu.

Baba inşaat işçisiydi, Arkadaşlarıyla iyi geçinen ahlaklı, Dürüst, Düzenli, Ekmeğinin peşinde koşan biriydi.
3 çocuk babası vatan millet sevdalısı olan baba mesai bitimine beş dakika kala, dengesini kaybederek 4. Kattan düşerek yerdeki demirlere saplandı.
Etraftaki insanlar başına üşüştü ambulans arandı derken acılara dayanamayan "baba" oracıkta can verdi.

Akşam eşi onun çok sevdiği yemeklerden yapmış, yolunu beklerken küçük oğlu babasından çikolata bekliyordu.

Eve gelme Saati geçmesine rağmen gelmeyen baba için gözler yoldaydı.
Arkadaşları acı haberi vermekte zorlansa da telefon çaldı.

Eşiniz kaza geçirdi önemli birseyi yok densede eşi durumu anlamıştı.
Apar topar koştu hasteneye, Artık eşi vefat etmişti.
Bir yuva öksüz kalmış hayaller yıkılmış çocuklar yetim kalmıştı.

Çikolata bekleyen küçük yavru yetim kalmıştı.
Halk arasında amele diye sınıflandırarak küçümsense'de o namusuyla şerefiyle çalışarak geçinen ailesinin kahramanıydı, ruhu şad mekanı CENNET olsun.

Rabbım tüm işçi emekçi kardeşlerimizin yardımcısı olsun.
Cümlemizi kazalardan belalardan korusun.
Herkesi sevdiklerine bağışlasın. Âmin...