İSRAF VE AŞEVLERİ

Bir Ramazan ayının sonuna daha geldik. Her yıl olduğu gibi bu yılda maalesef israfın önüne geçemedik. Günlük ekmek ve yemek israflarının külfeti yine cebimizden çıkacak. Toplu iftarlarda ki israflar, otel ve restaurantlar da çöpe giden ekmek ve yemeklerin haddi hesabı yoktu.

Hazır toplu iftarlar demişken buralarda ki israf maliyetlerini de göz önüne alacak olursak, ihtiyaç sahiplerine aşevlerinin sayılarının artırılarak yemek dağıtımı yapılması daha uygun olmaz mı? Evet iftar geleneğimizi yok edelim demiyorum. Ama bunu bir ay boyunca birkaç kez tanışma ve kaynaşma adına düzenlesek daha iyi olmaz mı diye düşünüyorum.

Aşevlerinin sayılarının artırılması gerektiğine inananlardan bir tanesiyim. Ordu’nun toplam nüfusu 750 bin, Altınordu ilçe nüfusu 225 bin bu rakamları göz önünde bulunduracak olursak ne kadar ihtiyaç sahibi vatandaşımız vardır acaba. Bu sayıyı en doğru şekilde verecek olanlar ise mahalle muhtarlarıdır. Muhtarlardan alınacak rakamlara göre aşevlerini devreye sokmak mümkün olmaz mı?

Bir diğer önerim ise, toplu yemek dağıtımı yapan firmalar var. Bu firmalar ile anlaşma yolu ile ihtiyaç sahibi vatandaşlarımıza günde iki öğün yemek servisi yapılsa daha doğru olmaz mı? Sadece Ordu genelinde yapılan günlük israfın toplam bedeli 10 tane yemek firmasına yeterde artar bile.

Bu sistemi esasında doğru ve planlı bir şekilde projelendirmek lazım. Bu iş de yine işin ehillerine düşüyor. Böylece hem ihtiyaç sahibi aileleri ifşa ve rencide etmemiş oluruz. Hem de sosyal devlet işleyişinin şefkat elini güçlendirmiş olursunuz. Benimkisi bir teklif bir öneri, biliyorsunuz teklif var ısrar yok sözünü bu kez rafa kaldıracak ve bu konunun üzerine sık sık düşeceğim.